NAVO top - hysterie en misbruik

Op 24 februari 2022 pleegde Rusland een volstrekt infame en misdadige inval in Oekraïne. Sindsdien voert Rusland een bloedige vernietigingsoorlog.

Naar mijn mening heeft Oekraïne het volste recht zich te verdedigen. Sterker, het land en volk verdienen daarbij gesteund te worden.

Voor die verdediging zijn bommen en granaten nodig. Die moeten dan ook gemaakt en geleverd worden. En er is een organisatie nodig die dat regelt.

NAVO inzet

Zelf heb ik in een drietal artikelen op Konfrontatie bepleit om door de vrienden van Oekraïne een no-fly-zone en een no-sail-zone voor de Russen in te stellen. Daarbij heb ik zelfs opgeroepen om het arsenaal van de NAVO in te zetten. Militair is het mogelijk de bevolking van Oekraïne te beschermen. Daartoe dienen wapens te worden gesmeed en ingezet. Duidelijk! Tegelijkertijd blijkt momenteel weer dat dit in het huidige kapitalistische westen op een volkomen onverantwoorde manier gebeurt. Recente gebeurtenissen laten zien dat hysterie en misbruik regeren.

De NAVO top van juni dit jaar stond volledig in het teken van de versterking en uitbreiding van de NAVO. Daar behoeven we geen illusies over te koesteren. Het kan nu niet anders, maar de NAVO is en blijft een militair bondgenootschap dat vooral gericht is op de verdediging van de belangen van de westerse wereld. Van een kapitalistische en imperialistische, westerse wereld. De interventies van NAVO-landen in onder andere Vietnam, Nicaragua en Irak hebben dat laten zien. Geopolitieke en economische belangen (macht en olie!) spelen steeds een hoofdrol en niet motieven van humanitaire en sociale aard. Voor die NAVO top in Den Haag werd alleen al 1 miljoen euro per vergaderminuut uitgetrokken. Ruim 180 miljoen voor een meeting van drie uur.

Hysterie

Een meeting in Den Haag waarop opperhystericus Trump en zijn slippendrager Rutte het voor elkaar kregen alle NAVO leden te laten beloven 5% van hun jaarlijkse begroting aan defensie te besteden. Voor Nederland betekent dit een ophoging van 21,4 miljard naar een slordige 40 miljard euro (€ 40.000.000.000). Jimmy Dijk van de SP is niet de enige die zegt dat dit enorm ten koste móet gaan van bestedingen voor zorg, onderwijs en woningbouw. De Belgische liberaal Bouchez becijfert dat die 5% voor zijn land neerkomt op 35 miljard euro per jaar: “collectieve hysterie”. Spanje is niet écht van plan naar de 5% te gaan. Ook elders heerst er twijfel.

In talk shows op radio en tv, podcasts en theaters betogen generaals en ex-generaals zoals De Kruijf en Bauer dat dit allemaal echt nodig is. Dat we ons serieus op oorlog moeten voorbereiden. Mentaal, met noodpaketten, met dienjaren voor dienstplichtigen, met afspraken over inlijving van KLM piloten, met nieuwe oefenterreinen en de aanschaf van NS wagons voor oorlogsgewonden. Over drie of vier jaar kan het zo ver zijn!

Misbruik

De afgelopen drie jaar tonen tevens de enorme opgang van de wapenindustrie en wapenhandel. Daar behoeven we al helemaal niet naïef over te doen. Hun hoofddoel is het maken van winst over de lijken van gewone mensen. Ze schrikken nergens terug voor het aanwakkeren van kleine en grote conflicten, hoeveel ellende, ontreddering, vluchtelingen, doden en gewonden dat ook moge kosten. En nu hebben ze met de oorlog in en om Oekraïne een hele grote vis aan de haak. In een artikel in het Algemeen Dagblad brengt Mark van Assen dat in kaart. Hij doet dat onder de kop “Conflict Oekraïne ontketent wereldwijde wapenwedloop EN DE WINNAAR VAN DE OORLOG IS: DE WAPENINDUSTRIE”. Hij stelt: De fabrikanten van raketten en tanks strijken astronomische winsten op. En extra pijnlijk: industrie, leger en politiek werken hierbij innig samen. En ook: bedrijven lachen zich dood. Waarbij hij net zo goed had kunnen schrijven dat ze 'lachend duizenden de dood injagen'. Dat is hun stiel.

De winsten worden door de oorlog tot absurde hoogten opgevoerd. Enkele voorbeelden. Een Belgisch wapenhandelaar kocht tien jaar geleden zestig oude tanks voor gemiddeld 40.000 euro. Hij biedt ze nu aan voor gemiddeld 300.000 euro: in één klap ruim 15 miljoen euro winst. Ook de producenten van munitie wrijven zich in de handen, de prijs van de 155 mm granaat is opgelopen van 1000 euro naar 4000 euro per stuk. De Europese Unie heeft Oekraïne 1 miljoen van die dingen beloofd… De aandelen van de Duitse fabrikant van tanks en pantserwagen Rheinmetall zijn sinds het begin van de oorlog gestegen van 9.000 naar 180.000 euro, 20 x meer! Honderden miljarden euro’s en dollars verdwijnen naar bedrijven als Lockheed, Raytheon en Boeing in Amerika en naar BAE, Leonardo, Thales, Dassault en Airbus in Europa.

Nationalisatie

De betrokken bedrijven worden met publieke middelen (belastingen!) gefinancierd en dienen daarom ook publiek beheerd te worden. De superwinsten die nu gemaakt worden, dienen terug te vloeien naar de gemeenschap waar het geld vandaan komt. De inzet van geweldsmiddelen moet worden bepaald door volk en volksvertegenwoordiging. Nationalisatie van de wapenindustrie mag op de agenda worden gezet. Of dit lukt, zo ja op welke termijn en of dat het effect heeft dat we een betere en veiliger wereld scheppen, dat is natuurlijk nog maar helemaal de vraag.

De politieke situatie in het Westen is nou niet bepaald veelbelovend - de afgelopen decennia heeft de politiek zich weinig gelegen laten liggen aan de inperking van de machtspositie van de wapenindustrie - toch is nationalisatie de enig denkbare manier de publieke zeggenschap over deze tak van industrie te versterken.

Daarom lijkt het me voor links een opdracht om de steun aan Oekraïne in de strijd tegen het Russische barbarisme, óók met wapens, in het perspectief te zetten van een globale inzet voor de nationalisatie van de defensie-industrieën en de internationale wapenhandel. Het in gemeenschapshanden brengen en onder publiek bewind stellen van de makers van oorlogstuig is geen garantie voor vrede, immers de meeste huidige regeringen laten hen gewoon hun gang gaan, maar het vergroot de mogelijkheden op democratische controle en intomen van hun verderfelijke invloed en praktijken in de toekomst.