Was op een ouderavond ...

Profielwerkstukken - wat gaat er NIET om in de hoofden van VWO-pubers? Die kids moeten in hun laatste herfst op het VWO allemaal iets ingewikkelds doen. Waarom en hoezo, weet ik niet - officieel om hen vast te wennen aan dat soort dingen op de universiteit. Goed. Dus ik naar die avond - en maar es kijken... En of ik iets gemist heb?

Hoe ze aan hun onderwerpen komen blijft beetje vaag: doen de leraren daar flink aan mee? Officieel niet, maar niemand had het over zijn eigen huisdier of vakantie, dus het zal wel. Paar onderwerpjes: Oekraïne: 2x, Diabetes 1x, Feminisme 1x - zeker, door drie meisjes en met de poster van de Amerikaanse Rosie the Riveter die in overall en met rode hoofddoek haar ene spierbal toont, Klimaat 1x, Discriminatie 1x, Kolonialisme in Indonesië 1x, Dislexie 1x, de Vrije School 1x - presentatie met vier abstracte natgeschilderde kleurplaten en zonder titel. En nog zo'n dozijn andere. Gelukkig geen rap, of Netflix, maar ook geen Bach.

Sommige kids hadden effe niet opgelet bij de tip dat je op je poster bovenaan in letters van 10 cm moet zetten waar het over gaat. Ja: een kopregel! Precies! En dan in hooguit drie dozijn woorden van 5 cm waar het verder over gaat. Jammer, al die uitgeknipte halve A4-tjes die je alleen kan lezen na bukken-met-leesbril.

Helaas was er geen touw vast te knopen aan de diabetes-presentatie. Ook niet aan die van de Vrije School, maar die was wel ehhh... lief. Oekraïne nr 2 maakt wel duidelijk dat de oorlog de kids flink raakt maar dat ze er eigenlijk gewoon verbijsterd door zijn. De twee van de discriminatie hadden gewoon twee laptops naast elkaar gezet, met redelijk grote letters. Is niet echt een poster, maar goed - ze wisten wel wel waar ze 't over hadden. 't Waren kinderen van een gastarbeider, wat ik toevallig ook ben. Daar keken ze wel van op: een witte boomer als... Jazeker!

En wat miste ik als Goed Socialist nou...? Arm en Rijk natuurlijk! Uitbuiting! Toeslagen! Miljonairs in Nederland! Mensenhandel!  Maar let maar niet op mij, zo ben ik nou eenmaal.

Ik miste ook zeker, maar pas toen ik weer thuis was, tante Truus Wijsmuller-Meijer, de grootste Nederlander ooit. Omdat zij met haar vrouwelijke vrijwilligers in totaal 10.000 Joodse kinderen redde in 1938 en 1939, en zelfs nog toen de nazi's hier al waren in 1940. En dat terwijl er vlak voor de school in kwestie een monument voor de Holocaust staat.

En Multatuli? De drie mannen die de heus wel keurige Indonesië-presentatie maakten, hadden hem écht moeten noemen - hij staat NB numero uno op de Canon van de Nederlandse Literatuur. Multa was trouwens met zijn Max H wél Ome Karl met zijn Das K bijna tien jaar vóór, dus ook daarom. Maar ja, ik wil altijd te veel...