Wij hebben altijd gelijk

Dat eeuwige gezeur van Links... Neem nu Nuon en Essent: twee energiebedrijven waar na decennia van overheidsincompetentie en bureaucratische verspilling een frisse wind is gaan waaien. Het resultaat: bescheiden werknemers, tevreden klanten en reclamecampagnes die het televisieaanbod van een broodnodige culturele impuls hebben voorzien. We kennen het succesverhaal van NS, UPC en bijvoorbeeld Enron in de VS. In het licht van dergelijke resultaten lijkt mij een marktconform inkomen voor de verantwoordelijken niet meer dan normaal: een beloning dus van 821.000 euro voor Michiel Boersma van Essent; een basissalaris van 428.000 euro voor Ludo van Halderen bij Nuon; en voor beide heren bonussen van 161- respectievelijk 97 duizend euro.

Maar dan valt de Linkse Kerk over je heen.... Zelfverrijking! Graaigedrag! Wormen en Naarden! Alsof zij zelf – in hun onpeilbare afgunst en hypocrisie – niet dolgraag evenveel zouden willen verdienen. Maar dat kost inspanning, en vereist talent. Dus troosten de Madurodam-maoïsten van de SP en hun fellow travellers zich met de doelstelling om dan in ieder geval heel Nederland tot dezelfde twee turven hoog te reduceren. Allemaal even weinig verdienen.... ja, dat garandeert welvaart en geluk. En eens te meer blijkt hoe goed Ronald Reagan het destijds al zag, toen hij zei: ‘Een communist is iemand die Marx en Lenin gelezen heeft. Een anticommunist is iemand die Marx en Lenin begrepen heeft’. Misschien zouden halfzachte christenen als Balkenende en De Geus dat ook eens moeten beseffen, wanneer ze captains of industry het leven onmogelijk maken en zich bemoeien met zaken waar ze ten enenmale het verstand voor missen, aangezien ze zelf nooit een internationaal opererende onderneming hebben geleid.

Ander voorbeeld: de herkeuring van onze WAO-ers. Onlangs schreeuwde het programma Zembla van – drie keer raden – de VARA moord en brand over deze herkeuring, met een uiterst tendentieuze ‘documentaire’ waarin huilende herkeurde WAO’ers aan het woord kwamen, naast natuurlijk de onvermijdelijke Vendrik van GroenLinks en De Wit van de SP. Vergeten leek wat zo lang verzwegen werd, en wel door diezelfde ‘geëngageerde‘ journalisten van VARA, Journaal en KRO: dat de WAO één groot fraudefestival was. Dat mocht je niet zeggen, net zo min als bijvoorbeeld dat Nederland vol was en dat Marokkanen meestal crimineel zijn. Het probleem is ernstiger dan alleen tendentieuze journalistiek: wat Links weigert te erkennen is dat mensen niet goed zijn, maar zullen zwendelen, liegen en zelfs moorden, alleen en uitsluitend omdat hen dat voordeel oplevert. Tenzij ze zo bemiddeld zijn dat zij een dergelijk materialisme achter zich kunnen laten. Dit verklaart ook waarom de gevangenissen uitpuilen van ‘kanslozen’ die altijd anderen verantwoordelijk stellen voor hun eigen ellende. Ja, meneer de rechter, het komt allemaal door de armoede bij ons vroeger thuis...

Derde en laatste illustratie van de Linkse rancuneleer. Het protest tegen enkele kandidaten die president Bush onlangs voordroeg voor internationale instellingen: John Bolton als VS-ambassadeur bij de VN en Paul Wolfowitz als directeur van de Wereldbank. Bolton zou een tegenstander van de internationale rechtsorde zijn. Alles wat hij echter ooit zei, was: ‘Het VN-gebouw in New York heeft 38 verdiepingen. Als het er tien zou verliezen, zou dat niet veel verschil uitmaken.’ Hetgeen me een waarheid als een koe lijkt, aangezien de VN-bureaucraten weliswaar hele tropische regenwouden aan papieren resoluties produceren, maar niet thuis gaven toen in april 2003 de bevrijding van Irak moest worden georganiseerd.

Dat brengt me bij Paul Wolfowitz. Hem wordt verweten dat hij architect was van deze bevrijdingsstrijd tegen Saddam. Nog even en we geven Saddam de Nobelprijs voor de vrede zoals we dat eerder in het oude Europa al met Milosevic wilden doen. Nu inmiddels het stof is neergedaald wordt duidelijk hoezeer het hele Midden-Oosten aan het democratiseren is geraakt. Overal klinkt de roep om vrijheid, met dank aan te lang onderschatte idealistische intellectuelen als George W. Bush, Donald Rumsfeld en diens onderminister Wolfowitz. Ook voor een organisatie die de armoede in de wereld aanpakt, is zo’n doortastend denker de aangewezen man. En wat Links betreft: zolang dat zich wentelt in de eigen machteloosheid en weigert in te zien dat aan de top nu eenmaal beslissingen moeten worden genomen die vanaf de grond onrechtvaardig lijken zal het zelf die top nooit bereiken. Misschien wordt het tijd om de jaren des onderscheid te betreden, en de Linkse illusies achter je te laten. Het is maar een advies.

Remko van Broekhoven is actief in de beweging voor andere globalisering, als woordvoerder van De Wereld Is Niet Te Koop. Deze organisatie voert adbusts uit die grote bedrijven en hun reclamecampagnes op de korrel nemen; organiseerde in september 2003 een consumentenboycot van Ahold; en bracht vorig jaar een videoclip op muziekzender The Box als protest tegen de War on Terror.