Arnold Karskens

De sien heeft hem bijgezet. Anders kun je het niet noemen. Hij is de Hades overgezwommen. Voor Arnold Karskens is er no return nadat hij zich als meeoprichter van de beoogde zendgemachtigde Ongehoord openlijk heeft bekeerd tot PVV en Forum.

Hoe anders ging het vroeger. Voor verraders was er in de beweging geen naamloos graf maar de schandpaal. Was ook alle reden voor, want de mens in kwestie was niet overgelopen naar rechts maar naar de inlichtingendiensten. Hij of zij wist teveel en diende daarom gemeden als de pest.

De motieven van de verrader toen? Geld, angst, onbenul om de empatische vragen van de ander op hun juiste waarde te schatten. Nooit ging het om geestesgoed. De stille vroeg om namen en plaatsen, niet om sympathie voor denkbeelden.

Extreem rechts was toen klein, erg klein. In de jaren zeventig had je de NVU, en dan vooral in het Haagse, en dan feitelijk alleen onder ADO-supporters. En je had ingezonden brieven van Prosper Ego van het OSL, in Elsevier en De Telegraaf. Dat was het.

Met CP en CD een decennium later van hetzelfde laken een pak. Niemand van ‘ons’ die zich aangesproken voelde door de ideologie van Janmaat.

Maar nu zijn daar de vergezichten van Karskens. Hij is bekeerd. Heeft zich het idioom van Forum en Wildersianen eigen gemaakt. Zijn motief? Geld of angst zal het niet zijn. Journalist Karskens laat zich niet kopen, schrijft hij in zijn laatste boek. En oorlogsverslaggever Karskens is nog steeds synoniem met ballen.

Onbenul dan? Beseft hij niet dat de schandpaal is vervangen door dat naamloze graf?

De necrologie is al klaar. In een boek over de kraakbeweging is een alinea aan kraker Karskens gewijd. Het was fijn om die Karskens te hebben gekend, zo komt het uit de pen van een kameraad van toen. Puntiger kun je het niet zeggen.

JoopFinland