100% groene stroom

Recent presenteerde het gemeentelijk energiebedrijf van München (SWM) zijn toekomstvisie: vanaf 2015 krijgen alle huishoudens zelf opgewekte ecostroom en vanaf 2025 alle klanten, dus ook bedrijven en industrie. Dit beleid is niet helemaal een vrije keuze van het bedrijf want het werd opgelegd door de politiek. De rood-groene meerderheid in de gemeenteraad heeft als hoofdaandeelhouder van het bedrijf besloten dat het bedrijf niet meer in kolen- of atoomcentrales mag investeren. Dus werd het groene energie.

SWM  is in Duitsland kwa grootte de vijfde stroomproducent na de grote vier geprivatiseerde bedrijven Eon, ENBW, RWE en Vattenfall. Dus gaat het om grote hoeveelheden stroom: 2,5 miljard kWh per jaar voor 750 000 huishoudens en 5 miljard kWh voor bedrijven en industrie. Deze hoeveelheden zijn zonder kolen- of atoomcentrales onmogelijk ter plekke te verwekken. Dus gaat de SWM ook deelnemen in de solarthermische centrale in Andalusië.

Een raar gevoel straks stroom uit Spanje uit het stopcontact te halen. Maar het kan allemaal dankzij het Europese leidingnetwerk. En het zou zelfs stroom uit de Sahara kunnen zijn als, het bedrijf ook mee zou gaan doen in het plan voor de mega-solarcentrale die ook recent door een aantal bedrijven, waaronder Eon, RWE en Siemens, als project Desertec werd gelanceerd.

Thuis bij mijn ouders op het platteland doet mijn vader mee in een burgerinitiatief die tenminste een van twee grote photovoltaik centrales wil weren. De baron, de grootse boer, is van plan twee grote akkers, rond tien percent van het oppervlak van de gemeente, aan een investeringsbedrijf te verhuren, die twee grote photovoltaikcentrales (centrales van zonnepanelen) wil neerzetten. Elk is goed voor rond 7 miljoen kWh per jaar, rond vijf keer meer dan het verbruik van de hele gemeente. De gemeenteraad aarzelt nog een beetje onder de indruk van het verzet. Maar een kleiner oppervlak kan niet, want volgens het bedrijf zou de investering dan niet voldoende winst opleveren.

Voor een deel is deze situatie ook een gevolg van de financiële crisis in combinatie met de ambitieuze klimaatdoelen. Solar- en windenergie wordt in Duitsland fors gesubsidieerd, ook om het aandeel ecostroom duidelijk te verhogen. Je krijgt voor twintig jaar een gegarandeerde prijs voor de geleverde ecostroom, die ver boven de huidige inkoopprijzen ligt. Daarom zijn met investeringen in ecostroom zonder groot risico langdurig goede rendementen van 4 tot 8% te halen. Door de verliezen en de lage rentes op de financiële markten stappen veel spaarders, bijvoorbeeld ook mijn zwager, over naar ecostroomprojecten. Die moeten het nieuwe kapitaal nu vlug ergens in Duitland kwijt, om het beloofde rendement voor hen investeerders te halen. Ook voor de boer, die zijn akkers ter beschikking stelt, is met de zonneenergie meer uit zijn aarde te halen als met gewone landbouw.

Dus wat doen om het klimaat te redden, als de zonnepanelen op het dak niet voldoende zijn voor een regeneratieve ommekeer in stroomverwekking? Wennen aan grote zwarte plekken in het landschap en tientallen windmolens aan het horizon in alle windrichtingen? Of toch beter maar stroom uit Spanje of van de Nederlandse kust?