Together alone

Lalala, vakantie in Maleisië. O, wat een prachtig land. O, wat een ongerept natuurschoon. O, wat een geuren en kleuren.
Oom Frans had Woody en mij gevraagd waarom we nooit eens naar het verre oosten op vakantie gingen.
'Jullie zijn zo gek op kleine eilandjes en snorkelen en het stikt daar van het koraal.'
'Nou ja, het trekt me niet zo, je bent daar zo'n witte rijke toerist en het is toch ongelofelijk islamitisch daar?'
'Nee joh, dat is meer Indonesië en wat dan nog, jij hoeft toch geen hoofddoek om! Maleisië is juist goed ontwikkeld en modern.'
Langdurig internetten krijgt ons om. Kuala Lumpur, here we come.

Na 11 uur en 11 minuten vliegen, een half uurtje zoeven met de ultramoderne KLIA-express en een taxirit van € 2,15 pp bevinden we ons in Hotel Swiss Garden. O, wat een grappige Maleiers met hun gekke koude Europese naam in hun bloedhete land.
KL is the city of lights. The city that never sleeps. En ik die eerste nacht evenmin. Starend naar de overdadig verlichte KL Petronas Twin Towers zit ik in de vensterbank.
Om een uur of vier hoor ik geritsel bij de kamerdeur. Ratten op de 8e etage? Een zacht sloffen ebt weg. Op mijn hoede kijk ik naar het halletje. Met een punt schuin onder de deur doorgeschoven ligt daar de New Straits Times op het pluchen tapijt. Swiss service.
Omdat ik me meteen goed wil verdiepen in het land en wat er speelt, stort ik me op de bladzijdes vol regionaal nieuws, mode, orang-orang (human interest), buitenlands voetbal en eindeloze advertenties.

De jetlag vervaagt, het rondreizen begint. In het oosten van het land domineert de islam. Het plan om hier de islamitische wetgeving in te voeren is door de federale regering tegengehouden. Tot nu toe dan.
Hoewel de vrouwen hier hun haar bedekken met een tudung scheuren ze vrolijk rond op brommertjes, de helm over de hoofddoek. Ze maken een zelfverzekerde indruk. Ze chillen op een terras. Zo kan het dus ook.
In KL heb ik het boekje Learn Malay in 7 Days gekocht. Per onderwerp kleine zinnetjes van het Engels naar het Malay vertaald. In de categorie Occupation onder het kopje Conversation valt me op dat de Occupation Policeman (Anggota Polis) wel erg lang wordt uitgesponnen.
Op de vraag 'what is your duty as policeman' staat als antwoord tugas saya ialah berkawal supaya tiada sesipa yang melanggar undang-undang negeri. In het Engels: my duty is to see that no one breaks the law of the country.
Ik beperk me tot apa khabar (hoe maakt u het) en jumpa lagi (see you later).

Na alle tralala en o, wat een aardige mensen/veel aapjes/mooi koraal/goede busverbindingen/grote vleermuizen slapen we tegen het einde van de reis in plaats van in een houten hutje weer in een hotel. Mijn oog valt op een krantenfoto. Een man in een witte jurk kijkt moeilijk terwijl een andere man in een bruine jurk met een soort sjaaltje voor zijn mond een tak achter die witte jurk houdt.
Dan zie ik de kop: Syariah being enforced religiously in Aceh.
In Atjeh wordt een proef gehouden met de invoer van de Syariah. Volgens het artikel is de islamwetgeving nu al een groot succes en kan deze ook worden ingevoerd voor niet-moslims en buitenlanders.
De man, die 40 slagen met een rotan stok zou krijgen, is bezweken na de zevende slag. Hij was betrapt op het drinken van alcohol. Als hij weer bijkomt, krijgt hij de rest van zijn straf. Het is live op tv uitgezonden. Een ongetrouwd verliefd stelletje is gearresteerd 'being together alone' bij een kiosk.
O, dat verre oosten.

Slapeloos hang ik voor de hollandse buis. Ineens flitst over het scherm: TOGETHER ALONE. Wat? Ook hier? O, gelukkig: het is de aankondiging van Big Brother 2006 maar.