Rasmussen, Rasmussen en …

De Deense achternaam Rasmussen is net als de achternaam Bos. Als je met Google zoekt, kom je als eerste uit bij de wielrenner Michael Rasmussen (1974-). Die zoek ik helemaal niet! Ik krijg al genoeg brood en spelen op mijn bord, dat afleidt van de kwesties waar het werkelijk om draait. Ook ben ik niet geïnteresseerd in moderne gladiatoren en of mislukte Romeo&Julia-sprookjes. Deze wielrennende Rasmussen is al weer in het nieuws. Nu omdat het Weens Openbaar Ministerie een strafonderzoek tegen hem is gestart. Hij schijnt centrifuges te verhuren of te verhandelen, die worden gebruikt voor bloeddoping. Hierover wil ik me helemaal niet om druk maken.

Mijn held, de Groenlands-Deense poolreiziger Knud Rasmussen (1879-1935) duikt bij Google ook niet direct naar voren. Had hij maar een bloedcentrifuge. Bij het te snel van zijn ziekbed opstaan, kreeg hij trombose en sterft daaraan. Deze Rasmussen heeft vele poolexpedities gemaakt en een belangrijke bijdrage geleverd aan de rechtszaak tussen Denemarken en Noorwegen bij het Permanent Hof van Internationale Justitie in het Vredespaleis in Den Haag. Oost-Groenland werd daarin aan Denemarken toegewezen. Deze jurisprudentie speelt vandaag de dag nog een belangrijke rol in het bevroren Noordpool conflict. Opvallend daarin is dat niemand over het Verdrag van Spitsbergen spreekt.

Nu raak ik in de war. Is het nu Poul Nyrup Rasmussen (1943-) die ik moet hebben? Nee, die blijkt op moment nog voorzitter van de Partij van de Europese Sociaaldemocraten in het Europees Parlement te zijn. Is het dan Lars Løkke Rasmussen (1964-)? Nee, die blijkt de nieuwe minister-president van Denemarken te zijn geworden. Wat verwarrend al die Rasmussen’s.

Hé, hé, ik moet de boerenzoon, econoom en politicus uit Oost-Jutland Anders Fogh Rasmussen (1953-) hebben, de inmiddels oud-minister-president van Denemarken van de liberale partij Venstre (‘Links’). Deze Rasmussen gaat ‘onze’ Jaap de Hoop Scheffer op 1 augustus 2009 als secretaris-generaal van de NAVO opvolgen. Anders Fogh is niet een man met een Obama-persoonlijkheid, al is het wel Obama die zijn benoeming er doorgedramd heeft.

Het lijkt wel of ze voor dit soort functies altijd wat gekneusde politici achter de schermen benoemen. Een Deense vriendin van mij hoopte dat hij niet benoemd werd. Aan de andere kant zou ze blij zijn als hij uit de Deense politiek verdwijnt. In 1992 moest deze Rasmussen, als minister van Belastingen en tegelijk van Economie, ontslag nemen, nadat een onderzoek had uitgewezen dat zijn ministerie onvolledige informatie over een rekeningpost had verstrekt. In 2003 wekte Anders irritatie bij de Turken met zijn opmerking dat Turkije „nooit een volwaardig lid van de Europese Unie” zal worden. Ankara maakte zich vooral zorgen over de opstelling van Rasmussen in de Deense cartoonrel. "In een tijd waarin de NAVO meer verantwoordelijkheden wil in Afghanistan en Pakistan, kun je je géén NAVO-SG veroorloven die een standpunt inneemt dat miljarden moslims afkeuren".

Turkije verzette zich dan ook tegen zijn benoeming en waarschuwde desnoods een veto uit te spreken. Echter Obama beloofde dat Turkije lid mag worden van de Europese Unie. Hoe fris briesje hij ook over deze wereld laat waaien, ik wist niet dat Obama ook gekozen was als president van de Europese Unie.

Maar is nog een andere reden waarom een Deen geen goede keuze is. Canada, VS, Noorwegen, Russische Federatie en Denemarken, in het bezit van Groenland, vechten onderling om de rechten op en in de Arctische Oceaan. Ook hier was een neutralere persoon, bij voorkeur een vrouw, op zijn plaats geweest.
Overigens: ‘Anders’ is de Deense naam voor de ‘Donald Duck’. Eigenlijk betekent de naam: dappere, heldhaftige man. Dat moet deze Rasmussen dan maar gaan bewijzen!