Vuurwerkfilm

Hij draaide maar één week in de bioscoop. Net vóór de lockdown. Inmiddels staat hij nr.1 in de filmtoptien van Netflix. Een film met veel vuurwerk, inhoudelijk en op het eind letterlijk. We hebben het over Don’t Look Up. Een film van Adam McKay, die eerder Vice maakte, over Dick Cheney, de man achter George W. Bush.

Komeet!

Twee sterrenkundigen (Leonardo Di Caprio en Jennifer Lawrence) ontdekken dat een komeet op de aarde afstevent. Het is een vrij grote jongen, vergelijkbaar met de komeet die 66 miljoen jaar geleden in Mexico insloeg en 75% van het leven op aarde vernietigde. Waaronder de dinosaurussen. De nieuwe komeet raast door het heelal met grote snelheid, maar er zijn enige weken om maatregelen te treffen. Massale evacuaties of het bombarderen van de komeet met kernwapens. Edoch. Dat komt de presidente van Amerika (Meryl Streep) aanvankelijk niet zo goed uit. Te veel gedoe en ze is net bezig met een verkiezingscampagne. “Stil houden en afwachten”, is haar devies. Dat is niet lang vol te houden, ook elders wordt de komeet opgemerkt. Deze Trumpiaanse dame moet toch in actie komen.

Dan ontspint zich inderdaad veel ‘gedoe’, met bureaucratie en het nodige mediageweld. De twee astronomen worden in een tv-show gepresenteerd als komisch duo temidden van de roddels en schandaaltjes rond andere sterren in de amusementsindustrie. Oppervlakkigheid troef en serieus-ho-maar. Toch ontstaat er maatschappelijke onrust. Er komen lieden die de komeet zien als een complot, een verzinsel van de elite. Zij proberen het hele verhaal te ontkennen. En als de komeet zichtbaar steeds dichterbij komt, adviseren ze om gewoon niet meer naar boven te kijken (don’t look up). Anderen gaan maar weer eens bidden.

Gelukkig zijn er ook mensen die werkelijk wat aan de bedreiging van het leven op aarde willen doen. Wetenschappers en technici bouwen tientallen raketten met atoomkoppen om daarmee de komeet te vernietigen of tenminste uit zijn baan te schieten. Echter, hun inspanningen worden gesaboteerd door een kapitalist, een multi-miljardair. Er is namelijk ontdekt dat de komeet bestaat uit zeer nuttige grondstoffen. De miljardair wil met een paar kleine raketten de komeet versplinteren, in delen op aarde laten neerslaan om vervolgens de uiterst bruikbare metalen en mineralen te winnen. Het kan enkele miljoenen doden kosten, maar dan heb je ook wat. Hoe het verder gaat moet de lezer maar zelf op Netflix gaan bekijken. Eventueel bij of met de buren.

Wappies?

Don’t Look Up is spannend, heeft humor en is politiek relevant. De film zit duidelijk vol met metaforen voor de klimaatcrisis, de corona-pandemie, Trump, complotdenkers, niet-willen-weters, oppervlakkige media-presentatoren, slimme opportunisten en handige rijke ondernemers. De film is terecht met veel enthousiasme ontvangen.

Dat geldt niet voor de filmrecensent van de Engelse krant The Guardian. Die stoorde zich aan het dédain, de minachting waarmee het ‘gewone volk’ in deze film wordt neergezet. Als voorbeeld noemt hij de goedgelovigheid van de ouders van Jennifer, die maar al graag vertrouwen op de belofte van de multi-miljardair om meer werkgelegenheid te scheppen met de resten van de komeet. Er zit wat in.

Het gemak waarmee ‘wappies’ worden weggezet, is ook niet altijd terecht. Nou ja, meestal wel en we hebben hier natuurlijk toch te maken met een film, een verbeelding van de realiteit met hier en daar wat accenten en overdrijving. Dat mag.