De fallus van Ayaan

Ik ben geen stalker maar Ayaan Hirsi Ali volg ik al jaren op de voet. Ik lees alles wat er door en vooral over haar geschreven wordt en is de tekst vergezeld van 'n kiekje van Ayaan dan is mijn dag helemaal goed.

Hier in Finland heb je nauwelijks moslims en al helemaal niemand die ze als een gevaar voor de volksgezondheid ziet, dus ik verwachtte niet hier met Ayaan gekonfronteerd te worden. Ik stond dan ook perplex toen ik haar op een dag levensgroot voor me had. Niet in het echie helaas maar op een foto, in een museum. Haar portret maakte deel uit van een tentoonstelling over vrouwen die in de wereld naam hebben gemaakt als voorvechtster van de rechten van de vrouw. Ayaan sprong eruit, niet alleen vanwege haar schoonheid, maar ook vanwege haar huidskleur. De overige vrouwen waren blank en blond, want gelijkberechtiging wordt hier ervaren en verkocht als een Noordse uitvinding. Vrouwen draaien hier mee in de economie, tegen de helft van een mannensalaris en in "typisch vrouwelijke“ beroepen, dus als verpleegster en onderwijzeres. Ook in andere beroepen waarin zachte waarden een rol spelen, zie je ze hier veel, als politieagente,  parkeerwacht, deurwaarder etcetera.

Wordt mij hier iets over Nederland gevraagd dan gaat het over tulpen en het koningshuis. Ik was dus danig verrast toen een journaliste wilde weten hoe ik over Ayaan Hirsi Ali dacht. Ik aan het  uitleggen dat ze in Nederland omstreden was geworden na haar overgang van de PvdA naar de rechtervleugel van de VVD. En dat ze zich in Nederland vervolgens onmogelijk had gemaakt door als pleiter voor harde maatregelen tegen frauderende asielzoekers zelf als immigrante met foute papieren tegen de lamp te lopen. Dat ze in Amerika voor een denktank van George W. Bush had gewerkt. Dat ze een ordinaire muslimbasher is. Maar de journaliste keek me aan alsof ik zojuist over haar mikrofoon had gepist en vroeg of “alle Nederlandse mannen zo vrouw-onvriendelijk zijn.“

Is dus Ayaan in de Finse media synoniem voor vrouwenemancipatie, op haar weerzinwekkende deuntje over al wat wel en vooral niet te maken heeft met de islam had ik haar hier in de kranten niet kunnen betrappen tot aan het Zwitserse referendum. Zoals gezegd is de wereld hier Luthers en wit zover het oog reikt, komen mannen in jurken en vrouwen met sluiers alleen in de Bijbel voor en haalt de War on Terrorism het in de media niet bij nieuws uit het Kremlin. Dus is er weinig aandacht voor de moderne kruistocht van Ayaan. Met betrekking tot de minarettenkwestie liet een groot ochtendblad haar echter aan het woord. ”De minaret is het symbool van de gewelddadigheid van de islam (...) Het is een fallus-symbool, het staat voor de gewelddadigheid van de mannelijke moslim (...) Saddam Hussein liet een moskee bouwen met een minaret in de vorm van een kalashnikov (...) Door de hele geschiedenis van de islam heeft de minaret symbool gestaan voor verovering.”

Hopelijk heeft de journalist die dit geraaskal registreerde, een vies gezicht getrokken...