'Vrije media'

Nee, ik ben er niet op uit om alternatieve media tegen elkaar uit te spelen. Maar ik heb geen andere optie, want ik heb het met de beste wil van de wereld op het betreffende medium zélf geprobeerd. Maar hét 'Open' mediacentrum ‘Be The Media!" van Nederland, Indymedia is volkomen doofstom

Ik dacht dat het aan mij en mijn bijdragen lag. Talloze malen heb ik de criteria gelezen. Ik schrijf geen racistische, seksistische of anderszins onwelvoeglijke stukken. Ik doe niet aan plagiaat. Ik doe niet aan particuliere onderwerpen. Ik begrijp dat een open mediacentrum niet hetzelfde is als een discussieforum. Waarom dus, verdwijnen 7 van de 10 bijdragen die ik doe geruisloos in de virtuele prullenbak ergens, alsof ze nooit hebben bestaan? Wie modereert eigenlijk Indymedia, en, zo duidelijk niet volgens de basisrichtlijnen die ze aangeven? Volgens welke criteria bezondigt men zich constant aan de meest abjecte censuur?

Zoals gezegd, ik dacht echt dat het aan mij lag. Maar toen kreeg ik een mailtje van iemand anders, over een nu niet ter zake doend onderwerp, waarin deze tussen neus en lippen, met een totale vanzelfsprekendheid schreef: ‘Meestal word ik op Indymedia gecensureerd, maar…’. Betreffende leerde ik een jaartje of twintig geleden kennen, toen zij aan de wieg stond van een continuüm van pan-Europees-mondiale anarchistische informatieuitwisseling. Sindsdien heeft zij niet anders gedaan dan tegen de klippen op aan autonome nieuwsverschaffing doen.

Who the fuck zit daar bij Indymedia om deze vrouw ‘meestal’ te censuren? Ongelofelijk. Ik probeerde het maar weer. Een testcase. Op een oude thread waar ouderwets rigide feministisch van leer wordt getrokken tegen de seksindustrie (in zijn geheel en alle facetten) postte ik een (rechtenvrij) stuk van een pilaar van de denken in deze materie: Hoer, psychologe en mede-oprichtster van het Sexworkers Outreach Project Veronica Monet.

Portee van dit stuk was dat het de aanbeveling verdient als feministen die op de bres zeggen te springen voor ‘sekswerkers’ om te beginnen luisteren naar de vrouwen waar het om gáát, en ze niet te behandelen zoals de eerste de beste straatpooier dat ook doet, namelijk als dom, onmondig en niet wetend wat ze zelf willen of moeten. ‘Ik wil luisteren naar wat je te zeggen hebt over prostituees als je ophoudt met mij met statistieken om mijn oren te slaan en als je zelf wilt luisteren naar de ervaring van iemand die al zestien jaar doet waar jij over leest’, schreef Monet.

Het stond nog geen half uur op Indymedia en was toen verdwenen.

Monet’s hele punt naadloos bevestigend, dat wel. Dit nam ik niet. Ik schreef een keurig discussiestuk over criteria voor verwijdering van bijdragen, met voorbeelden, en ook met voorbeelden van merkwaardigheden die maar op de site bleven staan. Zoals de ‘aanvulling’ op een verder lezenswaardig stuk over Grijze wolven, waar anoniem, zonder onderbouwing al dagenlang gemeld werd: ‘Er schijnen ook Grijze Wolven bij de PVDA in Almelo te zitten’ (nu trouwens wel ‘naar ruis’) Hadden de Powers that Be van Indymedia dat gecheckt?

Grappig genoeg zijn de criteria van censuur die strak en constant worden aangehouden door Indymedia mij eigenlijk zonneklaar. Alles wat welke gevestigde instantie dan ook aanvalt of verdacht maakt is geaccepteerd, alles dat ook maar één vraagteken zet bij Indymedia NL’s idee van de linkse actiebeweging (volgens hun persoonlijke definities), moet onmiddellijk verdwijnen. En nog iets verder dan dat, alles dat zij niet begrijpen maar ergens voelen dat buiten hun orde is.

Maar dit terzijde. Verder met de historie.

Deze vraagtekenbijdrage van mij, over censuur dus, bleef welgeteld drie kwartier op Indymedia staan, er kwam één instemmende reactie van iemand met dezelfde ervaringen, en toen had hij alweer nooit bestaan. Wel riepen die drie kwartier zeven mailreacties van verschillende mensen op, en niet van de minste. Boven alle verdenking van querulantisme staande activisten die schreven dat ze hetzelfde probleem hadden met Indymedia, en er gek van werden. Mailen naar Indymedia levert niets op, je krijgt een bouncemail of een vaag elektrobericht dat men zich beraadt over publicatie, maar daar gaat het niet om. Niets wordt ooit beantwoord. Indymedia is onbereikbaar.

Dit kan zo niet langer. Indymedia maakt deel uit van een internationaal netwerk met één primaire opzet en dat is een platform te zijn voor bijdragen over onderwerpen die elders maar moeilijk aan bod komen en pretendeert juist censuurloos te werken. Dat het makkelijker is om regulier te publiceren en er meer discussie mogelijk is bij de reguliere media dan bij Indymedia in dit land is absurd. Ik wil weten wie constant maar zulke censuur pleegt en op welke gronden. Ik vind dat Indymedia bereikbaar dient te zijn, of anders geen deel meer uit moet maken van het overkoepelende Indymedia. Verantwoording, nu!