Tour de genocide

Wekenlang vullen de beelden over de vierdaagse, roze woensdag en verkleedpartijen om het maar geweldig gezellig te hebben, damesvoetbal en de Tour de France de huiskamers.

Het gejoel en geschreeuw doet mensen ineen krimpen van genot, wat een geluid en wat een enthousiasme. Geen oorlog, geen hongersnood, martelingen of geamputeerde ledematen. Geen vragenuurtje of verhitte debatten. Nee, brood en spelen , we zijn in de ruststand. Voor sommigen of eigenlijk voor velen is het de eindstand, genocide en spelen.

Er is absoluut geen concurrentie op dit gebied, voetbal en fietsen, de ballen en banden vliegen nog net niet door de huiskamer heen. Wandelen, vier dagen lang. Alcohol en wildplassen zijn problemen waar de bewoners van de rustplekken mee te maken krijgen. Urine over je aangeharkte tuintjes en kots door je brievenbus. Zingende en lallende wandelaars die je in de avonduren overlast bezorgen en je uit je slaap houden. Gelukkig waren er slimme heren/dames, zij hebben plasplekken gemaakt, plasplekken tegen een fiets, brievenbus of tuinhekje, je zult er maar een erectie van krijgen om tegen een plasfiets aan te plassen.

In Gaza valt er geen fietsplasplek te maken of een tuinhekje om tegen aan te spetteren, je moet het er maar uitzoeken, Caspar Veltkamp en de EU bedenken waar er een mogelijkheid is om te kunnen urineren en defeceren, waar je ongezien je bebloede lappen kunt verwisselen - lappen want maandverband is niet aanwezig. Over 14 dagen gaan ze nog eens evalueren of de vrachtwagens met de vlam in de pijp, Gaza binnen zijn gekomen. Over 14 dagen, fluistert iemand.

Maar stel je eens voor: de stem van Joris van der Berg, Maarten Ducrot of Henri Schut die met het zelfde enthousiasme verslagleggen over de genocide in Gaza, als zij doen met de Tour de France. Met een stem als van van wijlen Theo Koomen. die vol passie roept dat er weer 80 mensen zijn geliquideerd tijdens het in de rij staan voor voedsel. Theo die roept hoe uitgemergeld mannen, vrouwen en kinderen er uit zien. Ja,ja, ja,ja, de kogel ging door het hoofd van de peuter, de bom viel op het vluchtelingenkamp en jaaaaaaaaaaaaaaaaa, de lichaamsdelen vliegen door de lucht met een snelheid van 100 km per uur.

Opgewonden verslaggeving van tanks die de heuvel op rijden en militairen die hun wapens gereed maken: lukt het ze om binnen zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk Palestijnen te verwonden of liever, te doden? Eerst even aanmoedigen om mensen over het hoofd te schieten en als men toch omhoog komt, dan in het hoofd. Lukt het ze om binnen 7 weken ongeveer 900 Palestijnen te doden , Palestijnen die de dood in de ogen kijken, die geen eten hebben en alle risico’s nemen om voedsel voor hen en familie te krijgen. Duizenden Palestijnen met schotwonden, afgevuurd door Amerikaanse en Israëlische moordmachines, neergeknald alsof het ratten waren/zijn. Zouden ze er een sport van hebben gemaakt, wie zou er met de eer er vandoor gaan, de Israëli of Amerikanen? Daar de Amerikanen niet echt kunnen fietsen, beoefenen ze daar de schietsport samen met het Israëlisch leger. Geen appels op hoofden of schietschijven maar echte mensen, het maakt niet uit hoe oud of jong

De tussenstand van de moord op Palestijnen elk uur herhalen en herhalen. Niet met een monotone stem , maar opgewonden en schreeuwerig. Geen  rustdag in deze tour de genocide, met volle snelheid en overtuigingskracht gaan de bombardementen door. Vrachtwagens scheuren door het vernietigde gebied om hulpgoederen te brengen, maar niet te veel natuurlijk. Genoeg om van in leven te blijven en te veel om van te sterven. 

Geen slachtofferhulp voor alle Gazanen of Palestijnen zoals voor de toeschouwers van de moord op een vrouw in Gouda.

Stel je voor, je bent kamerlid Claudia van Zanten van de Boeren Burger Beweging, voorheen lid van de VVD in Amsterdam , nu woordvoerder asiel & migratie, antisemitisme, en inburgering. In oktober wilde ze nog kritische vragen gesteld over de toon van het nieuws over Israël. Maar toch niet te kritisch. Claudia heeft, waarschijnlijk door het fascistoïde CIDI,  Kamervragen ingefluisterd gekregen, vragen over het door Frankrijk toekennen van een vluchtelingenstatus aan Gazanen, vluchtelingenstatus wegens “vermeende “vervolging door het Israëlisch leger.  Hoe durft Frankrijk dit te doen, waar is het bewijs van vervolging? Nu wil ze in navolging van Caspar Veltkamp een onderzoek naar ”vermeende” vervolging en mensenrechtenschendingen. Is ze bang dat Palestijnen vanuit Frankrijk naar Nijmegen komen om volgend jaar de 4 daagse te lopen, of misschien wel door de duinen heen te crossen om te oefenen voor de Tour de France?

Die partij kan toch nooit enige medaille behalen, een gekleurde trui winnen of op welk podium staan met of zonder bokaal. Ja, de finish naar het eind van de partij, niet met de hakken over de sloot maar met enorme voorsprong op andere partijen.. Bij de finish zullen zij hun gulden regel inleveren en inruilen voor een zwart kruis, kan even niet op de naam komen, heb er wel enige associatie bij:

“behandel de ander zoals je zelf behandeld wilt worden. Wat u niet wil wat u geschiedt, doe dat een ander niet. Wees betrouwbaar, eerlijk, oprecht en respectvol. Iedereen is gelijk. Transparant, helder en open” begraven in een diepe kuil.

Wij wensen u een hete genocide zomer.