Skip to main content
  • 16 april 2010

De kracht in een verkrachting

Dennis Rodie

Onlangs veroorzaakte een tv-reportage over een verkrachting in een kleine gemeente ergens in Zweden nogal wat ophef. Een veertienjarig meisje -Linnea- was op klaarlichte dag in haar school op de wc verkracht door een vijftienjarige jongen, Oskar. Het meisje deed met haar moeder aangifte bij de politie.

Kort daarop werd Oskar gearresteerd. Deze bekende, had spijt dat hij zoiets verschrikkelijks had gedaan en beschreef de hele gebeurtenis met dezelfde details zoals Linnea al eerder had verteld, hoe ze meermalen had geschreeuwd dat hij moest stoppen. Maar nu gebeurde er iets wat zelfs Oskar nooit had kunnen hopen: veel van zijn klasgenoten konden het niet geloven dat deze sympathieke jongen zoiets wreeds had gedaan. Dus moest het meisje de hele verkrachting hebben verzonnen. Vrijwel vanaf de eerste dag werd Linnea afgedaan als een leugenaarster en de moeder van Oskar en zijn broer begonnen een intensieve haatcampagne tegen Linnea, met name via verschillende blogs, Facebook en zelfs een eigen website die beweerde dat Oskar onschuldig was. Oskar trok na twee weken zijn bekentenis in toen hij werd geconfronteerd met zoveel steun en geloof in zijn onschuld. Linnea werd door bijna iedereen gepest, bedreigd of afgewezen.

Zelfs moeders van andere klasgenoten deden mee in de heksenjacht die ondertussen het hele dorp had overgenomen. Eén 51-jarige inwoonster vertelde: “Ze wilde het. Ik denk niet dat hij het type is dat iemand moet verkrachten. Hij ziet er goed uit, hij is aardig.” Toen na enkele maanden de afsluiting van het schooljaar werd gevierd in de kerk - wat in veel Zweedse scholen een traditie is – besloot Oskar, ondanks een bezoekverbod aan Linnea, ook te komen en deelde rozen en omhelzingen uit aan zijn klasgenoten onder veel applaus. Zelfs de priester vond dit een enorm positief gebaar. De moeder van Linnea had haar die dag voor de zekerheid thuis gehouden.

Met het geloof dat Oskar nu onverslaanbaar was, verkrachtte hij diezelfde avond nog een meisje tijdens een feest. Deze keer was er zelfs DNA bewijs. Ondanks dat Oskar was veroordeeld voor twee verkrachtingen, stopte de hele gemeenschap niet en een Facebook groep had meer dan 4000 vrienden van Oskar die in zijn onschuld geloofden en hun haat spuwden tegen de verkrachte meisjes. Er werd geschreven dat deze meisjes op een echte manier moesten worden verkracht, om hen een lesje te leren om zo te liegen. Veel meisjes schreven dat ze Linnea wilden vermoorden omdat ze had gelogen over de verkrachting. Niemand had eigenlijk met Linnea zelf gepraat en iedereen geloofde meteen de leugens van Oskar's moeder, en zijn broer die ervoor zorgden dat een heel dorp zich tegen de slachtoffers had geplaatst. Linnea en haar familie werden gedwongen om 500 km ver van hun woonplaats te verhuizen.

Na de tv-reportage werd eindelijk de zaak omgedraaid en vele honderdduizenden betuigden hun steun aan Linnea via Facebook. Maar het toonde weer eens aan hoe makkelijk het is om de opinie van jongeren en volwassen te manipuleren door op emoties in te spelen en  leugens te herhalen. Bij belangrijke zaken is kritisch nadenken en bronnen van bronnen controleren absoluut noodzakelijk en dit is wat jongeren moeten leren in school, iedere dag.