Als boze witte man…..

Ik kan het niet ontkennen, ik ben een boze witte man. Begrijp me goed, over mijn eigen leven en mijn eigen omgeving ben ik best wel tevreden, maar over een heleboel dingen kan ik me ontzettend boos maken. Deze week weer: die Hamers van de ING, die zomaar 3 miljoen per jaar binnen zou gaan harken als het aan die van der Veer lag. Van der Veer notabene, die de baas van Shell was Die al decennia wist dat hij met zijn olie het klimaat naar de knoppen hielp, maar toen zijn mond dicht hield. Die zomaar in de datsja van Poetin zat te konkelfoezen terwijl Halbe Zijlstra daar niet bij mocht zijn. Die Zijlstra trouwens, ook al zo’n oetlul, net als zijn vrind Rutte met zijn ‘hard werkende Nederlanders’. Boos word ik er van, heel boos.

Ik word daar op aangekeken, op dat soort types. Ook die discussies over zwarte Piet en slavernij, ik word er doodziek van. Natuurlijk is die Piet een racistische karikatuur, natuurlijk is de welvaart in Nederland in grote mate gebaseerd op kolonialisme, slavernij en modernere vormen van uitbuiting van bij voorkeur niet-witte mensen. Het kan best zijn dat (een deel van) mijn voorvaderen daar een actieve rol in hebben gespeeld, wie zal het zeggen. In ieder geval heb ik er van meegeprofiteerd en doe ik dat op een bepaalde manier nog dagelijks, al was het maar omdat ik me veel meer kan permitteren dan een boze niet-witte man, om over een boze niet-witte vrouw maar te zwijgen.

Ik voel me daar als boze witte man niet schuldig over. Ik vind als boze witte man niet dat ik excuses moet maken voor het gedrag van andere witte mannen nu en in het verleden. Maar ik maak me er wel boos over. Boos over het feit dat er steeds door een heleboel witte mannen gedaan wordt alsof er niks aan de hand is. Gedaan wordt alsof zij kunnen bepalen dat zwarte Piet helemaal niet racistisch is, dat twee vrouwen in de top van Schiphol wel genoeg is, dat vrouwen minder verdienen omdat ze minder ambitieus zijn, dat statiegeld op petflesjes en blikjes nergens voor nodig is en dat Nederland een joods-christelijke cultuur heeft. Boos word ik er van, wat zeg ik? Woedend.

En nu dan weer die verkiezingen voor de gemeenteraad. Verkiezingen lang heb ik op de SP gestemd, omdat dat me de partij leek voor boze witte mannen. Maar nu richt zich mijn boosheid ook op hen. Omdat ze zich, na het eerst ondertekend te hebben, distantieerden van de oproep voor de antiracisme demonstratie op 18 maart, omdat je types als Wilders, Baudet en Nanninga alleen in de parlementaire arena (en sprekend via de voorzitter) mag bestrijden, maar niet op straat. Omdat ze het, door het CIDI ingestoken, Amsterdams Joods Akkoord ondertekend hebben, wat niet alleen een voorbeeld van selectieve verontwaardiging is, maar waarmee ook op slinkse wijze kritiek op Israël en antizionisme gelijk wordt gesteld aan antisemitisme. En omdat partijleider Marijnissen er als de kippen bij was om het Rotterdamse linkse verbond af te serveren naar aanleiding van de hetze over een tweet van NIDA uit 2014. Natuurlijk, het toppunt van subtiliteit was die tweet van NIDA niet, maar kan iemand mij een tweet laten zien die dat wel is? En de vijf punten van overeenkomst tussen IS en de staat Israël die NIDA noemt zijn feitelijk juist.

Kijk, iedereen kan wel ‘s in de fout gaan. Dat Marijnissen na de verkiezingsoverwinning van Trump verklaarde hem verfrissend te vinden… en programmatische overeenkomsten zag, ik zal het haar niet eeuwig nadragen. Zoals wij van de joods-christelijke traditie zeggen: wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Maar voor mij is de SP-maat nu even vol, althans wat betreft de landelijke en Amsterdamse SP. Was ik maar een Rotterdammer, in 010 zou mijn stem naar Leo de Kleijn gaan. Omdat ik Amsterdammer ben, stem ik als boze witte man op Bij1. Die houdt haar poot tenminste stijf. En ik roep bij deze alle andere boze witte Amsterdammers op dat ook te doen.