Er gaan doden vallen…

Op zich zijn er goede redenen te bedenken om het vuurwerk rond de jaarwisseling terug te dringen. Het is een hel voor heel veel dieren. Het is een aanslag op het milieu. Het is een enorme geldweggooierij. Dit laatste wordt al een minder sterk argument, want het is maar net wat de gek ervoor over heeft. Waar het nu afgekondigde vuurwerkverbod vooral mee wordt gemotiveerd, dat is pure onzin. Ontzien van de in deze coronadagen toch al zo zwaar belaste zorg en politie. Gelegenheidsargumenten die bovendien onjuist zijn. Vergelijkbaar met het roepen dat mondkapjes niet helpen of zelfs erger zijn dan de kwaal, terwijl de werkelijke reden voor het afraden erin bestaat dat er gewoon (nog) niet genoeg waren! Bij het vuurwerkverbod valt te vrezen dat het meer ellende veroorzaakt dan dat het oplost. Er kunnen juist daardoor wel eens doden gaan vallen.

Nauwelijks soelaas

Wat klopt er niet aan de verhalen die de overheid nu vertelt?

Het verhaal van het ontzien van de zorg is flinterdun. In het AD vertelden twee Haagse internisten dat een vuurwerkverbod nauwelijks soelaas biedt. Bij de vorige jaarwisseling kregen de 8 ziekenhuizen in de regio te maken met in totaal 15 opnames vanwege vuurwerkincidenten. Nog geen twee per ziekenhuis! Op de Eerste Hulp en bij de Huisartsenposten was het een stuk drukker, maar dat moet ook niet overdreven worden. Bij 215 in heel het land gevestigde posten klopten in totaal 1285 vuurwerkslachtoffers aan, verreweg de meesten lichtgewond. Nu kan er wel geroepen worden dat elk slachtoffer er één te veel is, maar dan ben je toch niet van deze wereld. Of zou je je pas echt druk moeten maken over het aantal verkeersslachtoffers: elke dag (en dus niet één keer per jaar) 2 doden, 60 ernstig gewonden en 1000 ongevallen met letsel. En kijk eens naar het aantal slachtoffers van ongevallen thuis: elke dag (en dus ook niet één keer per jaar) 10 doden en 100 gewonden. Als het vuurwerkverbod werkelijk zou werken dan zou de ontlasting van de zorg peanuts zijn. Elders valt méér te halen.

Carbid als alternatief

Bij de afkondiging van het vuurwerkverbod meenden sommige autoriteiten het carbidschieten als alternatief te kunnen aanbieden. Inmiddels zijn ze daar merendeels van teruggekomen, want een grotere stommiteit is nauwelijks denkbaar. Tot nu toe was dat carbidschieten een traditie in het oosten van het land, in stand gehouden door een klein aantal mensen met jarenlange ervaring. Ondanks de beperkte omvang in combinatie met de ervaring in het carbidschieten, vielen er bij de laatste jaarwisseling 78 slachtoffers met brandwonden en botbreuken. Carbidschieten is relatief gevaarlijk. Na de afkondiging van het vuurwerkverbod waren de melkbussen en de carbid niet aan te slepen. Ondanks lokale verboden gaan we (en de zorg!) daar nog heel wat van meebeleven.

Eén, twee, drie vele Urks!

Dan het ontzien van de politie die het immers al zo druk heeft met het controleren van mondkapjesdracht en het oprollen van uiterst illegale feestjes. Ontzien? Nu moeten ze ook nog het vuurwerkverbod handhaven. Eerder schreef ik dat het geweld tegen ordehandhavers soms schromelijk wordt overdreven in “Hysterie rond geweld met Oudjaar”. Ik vraag me af of dat deze jaarwisseling mét een vuurwerkverbod nog zal gelden. Ik denk dat het verbod op grote schaal niet gepikt zal worden. Sowieso niet. En na bijna een jaar lang ophokken vanwege Covid 19 al helemaal niet. Het carbidverbod van her en der zal ook niet worden nageleefd. Al met al een explosieve mix die na overgieting met de nodige alcohol en enig snuifwerk niet of nauwelijks zal zijn in te dammen. De ordehandhavers krijgen een zwaardere klus in plaats van een lichtere. Nu al lukt het in diverse plaatsen niet om het oproer te beteugelen. En in oudejaarsnacht zal er niet één Urk zijn, maar zullen er twee, drie, vele Urks zijn! Daarbij kunnen doden gaan vallen. Burgemeester Bouke Arends van de gemeente Westland heeft al aangekondigd dat de politie met scherp schiet als ze wordt bestookt tijdens de jaarwisseling (AD 30-11-2020).

PS Mijn artikel over “Hysterie rond geweld met Oudjaar” sluit ik af met een suggestie voor een iets andere aanpak dan met verboden en zwaardere straffen. Want het kán volgens mij anders!