Skip to main content
  • 11 december 2018

De wanhoop van Porosjenko

Bas van der Plas

De anti-Russischeprovocaties van Porosjenko zijn een teken dat zijn einde nabij is en dat een machtswisseling in Oekraïne aanstaande is!
Na de provocatie in de Zee van Azov, toen het Oekraïense regime drie oorlogsschepen naar de Russische territoriale wateren zond, riep Porosjenko de NAVO in een buitengewone verklaring op om tussenbeide te komen en marineschepen naar de Zwarte Zee te sturen. Als de NAVO zo'n stap zou zetten, dan zal het de regio en de wereld op het randje van een oorlog brengen. Dat toont aan hoe wanhopig Porosjenko is!

Dat blijkt ook nog eens uit het feit dat hij voor grote delen van het land de staat van beleg afkondigde. Meest bizarre maatregel van Porosjenko is dat het aan alle Russische mannen tussen de 16 en 60 jaar verboden is om Oekraïne binnen te komen, omdat die zich weleens tegen het regime van Kiev zouden kunnen keren en in het geheim een bezetting van het land en een machtswisseling zouden kunnen voorbereiden.

Als er al van een machtswisseling sprake zal zijn dan komt die niet uit Rusland, maar uit Oekraïne zelf. Met miljoenen Oekraïners die lijden onder hoge prijzen en lage lonen, zijn er een aantal stakingen geweest door arbeiders die dreigden op te marcheren naar Kiev en de bendes van fascisten die Porosjenko steunen te ontbinden. De Oekraïense economie verkeert door het beleid van Porosjenko, die het IMF en andere financierders vrijwel carte blanche geeft in zijn land, in een diepe crisis. En het enige antwoord van Porosjenko op deze crisis is provocatie, meer provocatie en nog meer provocatie - schreeuwend dat het Westen zijn oorlogsschepen naar de Zee van Azov en zijn troepen naar de grenzen met Oekraïne moet sturen om een Russische invasie te voorkomen.

In feite is het duidelijk geworden dat de op 26 november 2018 voor 30 dagen ingegane staat van beleg in Oekraïne werd afgekondigd om de presidentsverkiezingen voor 31 maart te schorsen. Dat is namelijk een verkiezing die Porosjenko vreest te verliezen. De oproep aan de NAVO om in te grijpen kan alleen worden gezien in de context om Porosjenko te helpen en zijn extreem-rechtse regime te ondersteunen. Het moet nog maar eens gezegd worden dat het regime in Kiev fascistische elementen omvat met hun eigen gewapende legertjes, compleet met nazi-vlaggen en insignes.

Porosjenko kwam aan de macht via de actieve steun van de Verenigde Staten en de Europese Unie, die gewapende fascisten aanmoedigden om een staatsgreep te plegen vanaf het Maidanplein in Kiev. Het was daar, in de Oekraïense hoofdstad, dat de ambtenaar van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Victoria Nuland, samen met de Amerikaanse ambassadeur Pyatt, de fascisten toesprak en hen aanmoedigde om het regime van de pro-Russische leider Janoekovitsj omver te werpen, die weigerde Oekraïne uit te leveren aan de VS en de EU. Dezelfde steun werd gekregen van onder meer Hans van Baalen van de VVD en de Belgische politicus Guy Verhofstadt. Ook Frans ‘huilebalk’ Timmermans steunde de oproep tot een staatsgreep. Timmermans is inmiddels lijsttrekker geworden van de Europese sociaaldemocraten, een politieke club die tot taak heeft het kapitalisme te consolideren en de bevolking koest te houden.

In feite heeft de overheersing door de VS en de EU Oekraïne veroordeeld tot acute armoede en ellende. Het land is failliet verklaard door de EU en de internationale financieringsinstellingen, die massaal leningen hebben verstrekt waardoor het land is verdronken in een zee van schulden en zich genoodzaakt ziet astronomische rentetarieven te betalen. Het is de bevolking van het land die hiervoor opdraait. De Oekraïense werkloosheid is flink gestegen, terwijl degenen die werken niet zeker zijn dat ze ook daadwerkelijk worden betaald. De populariteit van president Porosjenko is gekelderd en de 'Oranje Revolutie' heeft zichzelf nu getoond als de contrarevolutionaire coup die het in werkelijkheid was.

De Oekraïense mijnwerkers en andere arbeiders hebben stakingsacties ondernomen en hebben geweigerd zich te onderwerpen aan de fascistische bendes die het regime steunen. Alle provocaties van Porosjenko zijn slechts aanwijzingen dat zijn regime nu onder de ernstigste dreiging van de eigen bevolking staat en dat de fascistische bendes hem niet zullen kunnen redden. Dit is de reden waarom hij zo wanhopig is om het Westen te betrekken bij militaire acties rond de Zee van Azov en op de Krim.

Bas van der Plas