-
24 juni 2023
Van links tot Herman Vuijsje
Feitelijk zou een bespreking van zijn boek Wij waren geen soldaat, het leger was voor losers kunnen worden beperkt tot de vaststelling dat de auteur met geen woord rept over de totaalweigeraars. En dat het werk van Vuijsje dus nooit mag worden verkocht als een sociologische studie van de dienstplicht. Maar de bizarre omissie roept natuurlijk wel om een verklaring.
Er is meer in het boekje dat niet klopt. Of -al dan niet bewust- verkeerd wordt voorgesteld.
Zo prijst Vuijsje Marco Kroon ook in het jaar 2023 nog het heldendom in. Geen onvertogen woord van onze socioloog over deze Bossche wildebras die toch echt al jaren in een heel ander daglicht is komen te staan, niet in het minst vanwege de verdenking van onoirbaar handelen in Afganistan. Leest Vuijsje geen kranten? (Of Konfrontatie ..?) (1)
En daar is ook die vreemde passage in het boek waarin ‘in 2006’ de blootlegging van een archief in Warschau de strategie van het Pakt met de naam van die stad tijdens de Koude Oorlog duidelijk zou hebben gemaakt. Mijn broer werd op zijn eerste dag in dienst gekonfronteerd met exact de strategie van Oost en West die Vuijsje schildert. Maar dat was al in 1972! (2)
Over curieuze passages gesproken: onze koene onderzoeker heeft midden jaren tachtig van de vorige eeuw al een tijdje in ‘het centrum van Amsterdam’ gewoond wanneer hij -twee keer nog wel- geweld meemaakt. Dat is voor het eerst in zijn leven! Heeft Vuijsje destijds gemist dat het geweldsmonopolie van de staat juist in zijn straat serieus werd aangevallen door de kraakbeweging?
Maar er valt nog iets anders op: dat zijn kennismaking met geweld direct wordt gelieerd aan huidskleur en afkomst. Geheel onnodig wordt gemeld dat het in het eerste geval om een ‘zwarte man’ gaat en dat bij incident nummer twee een islamitisch kledingstuk een rol speelt (die het dus helemaal niet speelt).
En nu weet ik ook weer waar ik Herman Vuijsje een keertje live zijn gang heb zien en horen gaan.
Dat was in de eerste dagen van 2019, in Den Bosch, tijdens een discussie over Zwarte Piet.
Ik heb het voorval toen uitgebreid beschreven, inclusief de bijdrage van Vuijsje aan de avond (3). ‘(Racisme is) de ideologie van hooguit twee, drie procent van de Nederlandse bevolking ’. Institutioneel racisme bestaat voor hem niet, net zo min als institutioneel geweld (militarisme) voor hem bestaat.
Hoe kan dit? Kijk naar de tientallen mensen die de onderzoeker in zijn boek aan het woord laat over dienstplicht en leger. Het Umfelt van Herman Vuijsje komt van een gymnasium en uit de grachtengordel. ‘Links’ wordt voor hem vertegenwoordigd door D66 (Aad Nuis), de nog nooit op een politieke uitspraak betrapte ex-acteur Jeroen Krabbé, en Roel van Duijn (ooit Provo). (4)
Vuijsje kent geen totaalweigeraars, zoals hij ook geen gekleurde of islamitische medemensen kent.
De man is volstrekt wereldvreemd. Een slechte eigenschap voor een socioloog, dunkt mij.
Voor wie wel over de totaalweigeraars (mensen die institutioneel geweld afzweren en daarvoor een gevangenisstraf uitzitten die veelal langer is dan de dienstplicht die zij weigeren) wil horen, lezen en zien, is er de film plus boek plus tentoonstelling ‘Onkruit vergaat niet’. (5)
In die film wordt een mooie link gelegd naar de actievoerders van nu in het algemeen en die van Extinction Rebellion in het bijzonder. Biedt mij de gelegenheid om op te roepen tot verstoring van Veteranendag 2023 (heden). Googel zo’n evenement in het kader van de geweldsverheerlijking in je eigen omgeving en ga er heen met een megafoon. En/of een rookbom …
Noten:
(1) https://www.konfrontatie.nl/thema-s/oorlog-en-ontwapening/prins-marco
(2) Nederlandse dienstplichtigen werden toen meteen nadat ze hadden geleerd om te salueren massaal op de trein gezet naar de Lüneburger Heide, vergezeld van de boodschap dat maar een paar procent van hen het er levend van zou afbrengen bij een 'Rode' aanval vanuit Polen ...
(3) https://konfrontatie.nl/thema-s/racisme/zwarte-piet
(4) Van Duijn pleit tegenwoordig vooral in de Telegraaf voor meer oorlog, en publiceert zijn boeken bij Uitgeverij Aspekt, tussen die van vooraanstaande fascisten als Pepijn van Houwelingen en Sid Lukkassen.