De Nobel Vredesprijs - een twijfelachtige eer

Wie Alfred Nobel was spreekt voor zich: de dynamietkoning. Of zijn Nobelprijzen wellicht een boete waren voor zijn verdiensten aan oorlogsgeweld? Joost mag het weten. 

Toen de grootvader van mijn grootmoeder Mr. T.M.C. (Tobias) Asser | Parlement.com https://share.google/G8xlNILNaERaVWLe7  deze prijs in 1911 ontving, voor zijn bijdrage aan het Permanente Hof van Arbitrage, voorloper van het Internationaal Strafhof, waren daar juist twee belangrijke "nieuwe types" extreem-bloedige oorlogen aan vooraf gegaan: de Amerikaanse burgeroorlog (1861-65) en de Frans-Duitse oorlog van 1870.

De Amerikaanse burgeroorlog was de meest bloedige oorlog tot dan geweest in de geschiedenis. Dat 'twee loten van één stam' zich zo konden gedragen was al eerder bewezen in Europa maar nu in de 50 jaar eerder vrij geworden kolonie onder 'nieuwe voorwaarden': het machinegeweer beheerste de slagvelden, samen met kanonnen die ongekend kaliber droegen. 

De Dikke Bertha van de firma Krupp in de Frans-Duitse oorlog van 1870 was kampioen. 

Mijn grootmoeder had weinig herinneringen aan haar opa, ze werd geboren in 1906 en Asser stierf in 1913, maar het werd in de familie natuurlijk als belangrijk feit gememoreerd. Voor mij was belangrijker dat hij getrouwd was met een nicht van Felix Mendelsohn-Bartholdy en ik aldus familie was van de beroemde componist.

Bankhaus Mendelsohn was verbonden met de bankiers Asser en zoiets werd traditioneel beklonken met huwelijken. Zijn begrafenisstoet passeerde het Vredespaleis in Den Haag, waaraan hij eigen vermogen spendeerde. Zijn naam wordt geëerd in het Asser Instituut voor Volkenrecht dat in het Vredespaleis resideert. Hij stierf vlak voor het uitbreken van wat in Frankrijk nog steeds 'de grote oorlog' wordt genoemd: de Eerste Wereldoorlog. Waarbij alle records van vernietiging van goed en mensenlevens zouden worden gebroken. 

Een prijs die Heinrich 'Dr Strangelove' Kissinger ontving in 1976 voor vrede in Vietnam, samen met de Vietnamese onderhandelaar Le Duc Tho.

De moordenaar Kissinger. 

Wie zou hem daarna nog willen. 

Arafat en Rabin kregen hem; alvorens te worden vermoord. 

Barack Obama; vóór hij zijn wereldwijde oorlogen zou beginnen. 

Obama = Hitler zou ik schrijven. 

Natuurlijk, het Nobelprijs Comité (wetenschappers uit Zweden en Noorwegen) kiezen wel eens verdienstelijke laureaten 'voor de vrede', bij voorkeur uit 'de 3e wereld'. Maar de wereld werd onlangs opgeschud door het bericht dat Donald Trump de begeerde prijs opeiste. Per slot had hij 'zeven oorlogen gestopt'. Dat was in Oslo en Stockholm (twee staten die zich enthousiast opmaken voor onze oorlog met Rusland in 2029) blijkbaar nog teveel van het goede.

Misschien volgend jaar.

Als we dan nog leven.

En met wie kwamen ze voor dit jaar als vervanger voor de Donald?

Maria Machado. 

De "oppositieleider" van Venezuela die na haar ontvangst van de vredesprijs, opgedragen aan Trump, de olievoorraden van haar land ('we hebben meer dan Saudi-Arabië!') aangeboden heeft aan de olieconcerns. Er hoeft alleen nog maar even 'regime change' plaats te vinden en de olie is 'in kannen en kruiken' voor het westers kapitalisme. 

En daar wordt door de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Marco 'Narco' (zijn broer) Rubio hard aan gewerkt: de Amerikaanse vloot in de Caraibische zee heeft inmiddels vijf speedboten vernietigd die drugs zouden hebben vervoerd; vier uit Venezuela en eentje uit Colombia. Bootjes van negen meter; terwijl containers vol uit Colombia en Ecuador of via Mexico worden aangevoerd. 

Ook Gustavo Petro, president van geassocieerd Navo-lid Colombia, wordt beschuldigd aan het hoofd te staan van een 'kartel', net als Maduro. Wie op zoek gaat naar drugcartels in Zuid- en Midden-Amerika bij de internationale organisaties die deze bedrijfstak bestrijden ziet: stuk of zes in Colombia; een tiental in Mexico; eentje in Honduras en Bolivia; eentje op Jamaica.

 Géén enkele in Venezuela.