Nobelprijs voor wapenhandel

"I read you have more information about export armed equipment to Egypt? I would love if you have information about companies in Holland for sale used trucks and used equipment for armed, ifbyou have pleas send for me feed back, with my best wishes." 

Dit is de volledige tekst van een 'google-translate-arabisch-in-engels mail' die  ik onlangs kreeg. Het zijn vragen die je wel vaker krijgt als je over wapenhan del schrijft. De schrijver ervan leest de publicaties die hij op het internet vindt dan niet goed. Dat ik juist kritisch ben als het over wapenhandel gaat, wordt gemist. Routinematig zoek ik wel even de afzender van die mails op. In dit  geval is het een bedrijf in tweedehands onderdelen met een vestiging in Saoedi-Arabië en - dat komt veel minder voor - Nederland. 

"Nozha Business Company offers all kinds of imported spare parts for cars, trucks and all types of equipment needed by the domestic market in good condition and at competitive prices to the local market." Het bedrijf is gericht op de Egyptische markt. Het bedrijfje heeft een amateuristische ¥ouTube met een filmpje uit een  magazijn online. 

Dat een bedrijf in Nederland zoekt naar tweedehands militaire onderdelen  voor de Egyptische markt is zo gek niet. Egypte heeft 1.000+ Nederlandse pantserwagens in zijn arsenalen en het zou wel eens goedkoper en gemakkeli jker kunnen zijn om versleten onderdelen via een dergelijk bedrijf te laten  importeren. Dumps en handelaren in tweedehands goederen worden daarvoor wel vaker gebruikt. Soms ook om ze sneaky te exporteren. Maar van dat  laatste wil ik Nozha helemaal niet beschuldigen. 

Het bedrijf zal wel weten dat hoewel de exportregels voor militaire goederen  naar Egypte onlangs zijn versoepeld, nog niet alles mag. Demissionair minister Rosenthal en staatssecretaris Bleker schreven de Kamer op 8  oktober jl. in een brief: "Amnesty International roept in dit licht [van rap porten, nl: Agentsbof repression" en "Brutality unpunished and unchecked"] exporterende landen op voorlopig alle leveranties van traangas, kleine en lichte wapens en bijbehorende munitie, en gepantserde voertuigen stop te zetten, totdat de nieuwe Egyptische autoriteiten maatregelen hebben ingevoerd om mensenrechtenschendingen door veiligheidstroepen bij de ordehandhaving van protesten te voorkomen. De regering verleent geen vergunningen voor dergelijke goederen."

Nohza verkent slechts  de markt voor als het beleid nog verder versoepelt, zullen we maar denken. 

Want aan het versoepelen is het. Niet alleen vanuit Nederland. Onlangs publiceerde het Instituut voor de Studie van Conflicten en Humanitaire Actie  (IEACH) in Madrid een rapport over wapenhandel. De organisatie beschrijft  daarin leveranties aan landen in het Midden-Oosten, zoals Bahrein, Saoedi Arabië en Egypte (meer dan de helft van de Spaanse wapenexporten waren  overigens voor Venezuela) lees ik in het Vlaamse tijdschift MO. Wat voor Spanje geldt, telt ook voor andere Europese landen. 

Van de tien grootste wapenexporteurs in de periode 2007-2011 zijn er zes  West-Europees. Samen zijn Duitsland (9%), Frankrijk (8%), het Verenigd Koninkrijk (4%), Spanje (3%), Nederland (3%)en Italië (3%)goed voor een derde van de wereldwijde wapenexporten. Dat is evenveel als de Verenigde Staten (30%).

Met Nozha komt het wel goed als ze zich een beetje aan het wapenexportvergunningenstelsel houden. Want restrictief zijn de Europese landen alleen voor de bühne, niet in de werkelijkheid.