Skip to main content
  • 29 oktober 2021

Snakken naar adem: kunst met Sid Lukkassen en Herbert Curiël

JoopFinland

Sid Lukkassen (‘Doctor Sid’ voor de abonnees op zijn nieuwsbrief) was weer eens in de greep van iets of iemand. Op Konfrontatie.nl staat een videootje uit 2017 waarop Lukkassen zich beklaagt over de ingreep van dit medium in zijn dagbesteding. Dezer dagen raakte de kerel klem tussen de benen van de ‘linkse studente’ Jini van Rooijen. Bij beide gelegenheden kroop Lukkassen in de rol van slachtoffer.

Er bestaat over de actie tegen Lukkassen in 2017 nog een filmpje. Dat werpt een ander licht op wat er is gebeurd tussen het verschijnen van de oproep op Konfrontatie.nl en het afbestellen van Lukkassen door het zaaltje waar hij zou optreden. De ‘schrijver van een boek’ wist opeens dat het etablissement gevestigd was in een voormalig kraakpand. Hij wilde dus willens en wetens zijn praatje afsteken op het podium van ‘de vijand’.

Met betrekking tot filosofiestudente Van Rooijen vindt hetzelfde plaats. Lukkassen is misschien wel de meest uitgesproken inceller van ons taalgebied maar gaat desalniettemin in op de oproep om seks te hebben met de ‘linkse’ Jini. Reden: hij heeft ooit een relatie gehad met een ‘linkse’ vrouw en wil bewijzen dat links en rechts elkaar tussen de lakens toch kunnen vinden. Hij weet dat Van Rooijen werkt voor het Youtubekanaal KIRAC en dat ze hem haar bed aanbiedt in het kader van haar doctoraalscriptie.

De recente controverse rond onze ‘schrijver van een boek’ is van alle kanten belicht, de voornaamste links staan hier onder elkaar:

https://www.keepingitrealartcritics.com/wordpress/

https://www.parool.nl/kunst-media/omstreden-film-honeypot-sid-was-heel-blij-met-de-film-geweest-als-hij-jini-lekker-had-geneukt~b1fa4a6e/

https://denieuwezuil.nl/sid-lukkassen-over-kirac-afgrijselijk-wat-hier-gebeurt-misbruik-maken-van-emotionele-kwetsbaarheid/

https://www.folia.nl/actueel/148220/uva-student-jini-maakt-kunstproject-van-seksdate-met-rechtse-filosoof

De meest opmerkelijke bijdrage in de kakofonie is die van ene Chris Aalberts. In het verhaal in het Parool twittert hij: ‘(Als Sid ‘Sidonia’ was geweest, waren) alle termen op het terrein van wraakporno tot seksuele intimidatie en mishandeling uit de kast getrokken’. “Als u naar deze film kijkt, bent u geen haar beter dan de makers of de politieke stroming die Sid representeert.” En hier stelt hij: ‘Sid is voor het grote publiek niet belangrijk en hoeft dus sowieso niet met de grond gelijk te worden gemaakt.’ Deze gotspe gloreert in een ‘reality check: Sid was acht jaar raadslid voor de VVD en was zeker geen boegbeeld van bijvoorbeeld Forum voor Democratie. Inhoudelijk kun je hem invloedrijk noemen onder zijn eigen fanbase en wat rechtse partijen, maar dat was bijna altijd op de achtergrond. Hij is volstrekt machteloos in zowel publicitaire als politieke zin.’

Vermakelijk is het interview met studente Jini, in het blad van de UvA, Folia. Inzichtgevend ook. Ze heeft het over haar studievereniging. Voor wie zich als student uit de vorige eeuw afvraagt of het over de ASVA gaat: zal toch niet, want die royeerde geen leden voor een jaar. Jini was dus bij het corps en moest een jaar ‘heel eenzaam’ doorbrengen ‘wegens grensoverschrijdend gedrag’. Kende de universiteit ook maar schorsingen voor een jaar. Want Jini is er niet vies van… ‘Vooral bij filosofie niet. Daar is een traditie dat mentoren met hun leerlingen naar bed gaan. Ja, er is ook sprake van een machtsrelatie, maar met dat jij zegt dat de ondergeschikte in bescherming moet worden genomen, ben ik het niet eens. Door de verhouding plat te gooien is de pijn niet opgelost. En in mijn ogen kan daardoor de mentor-leerling-relatie niet goed tot uiting komen.‘

Het is snakken naar adem, het verhaal van Jini en Sid. Maar wat verbleekt het toch naast de story van Herbert Curiël.

Curiël heeft bloed van vier verschillende windstreken in zijn aderen, groeit op in een NSB-gezin, vecht op de Duitse oorlogsvloot, zit daar een paar jaar voor, doet van alles en nog meer om zich in leven te houden, verfilmt een aantal Nederlandse romans om daarmee zure kritieken te oogsten en maakt een geruchtmakende docu over Herman Brood. Daarna wordt het stil rond Curiël. Erg stil.

Woensdagmorgen brengt het Parool een kort bericht over een brand in de Amsterdamse Dapperstraat. Bij de brand in een zolderkamer komt de 93-jarige bewoner om het leven. Medebewoners kunnen weinig tot niets vertellen over het slachtoffer. ‘Hij was ziekelijk en een beetje in de war’, weet de een. ‘Ik geloof dat ie Maud genoemd werd’, zegt de ander. ‘Ik heb verder niks gemerkt, alleen dat de brandweer mijn deur intrapte. Die moeten ze nog wel vergoeden’…

‘Maud’ uit de Dapperstraat leek op deze manier de geschiedenis in te gaan. Totdat de Volkskrant van gisteren hem weer tot Herbert Curiël wekte...

(JoopFinland)