Aan het werk!

Volgens een voormalig gevangene op de Rotterdamse bajesboten zijn ze het ergste: de ‘buitenlanders’. De genaturaliseerde ‘niet-meer-buitenlanders’ eigenlijk. Voor een karig loontje, grofweg 1500 euro bij een werkweek van 36 uur, zijn ze als bewaker aan de slag gegaan. Dit soort baantjes onderaan de arbeidsmarkt ligt voor het oprapen en veel opleiding is er niet voor nodig.

Ik heb ze naar hun werk zien gaan, die bewakers van de bajesboten. Hun trots ontleend aan de spiksplinternieuwe Group 4 Securicor uniformen liepen de dankbare kruipers door een in het hekwerk geknipt gat langs onze blokkade aan de poort.

De Nederlandse goegemeente zal blij met ze zijn. Ze bewijzen als geen ander dat die ‘vreemdelingen’ werken kunnen, en helemaal niet uit zijn op 'onze' sociale voorzieningen. Sterker nog: ze zijn bereid om het vuile werk voor ons te doen. Vaak is dat zoiets als de straat aanvegen, vuilnis ophalen, of iets anders waar je handen vies van worden. Maar hier worden niet handen maar hart door besmeurd: het opsluiten van onschuldige mensen. Mensen zoals die voormalig gevangene, die onder het generaal pardon valt, indien onze, al net zo spiksplinternieuwe staatssecretaris Nebahat Albayrak, hem genadig wil zijn. Ja, dan mag hij misschien blijven van de PvdA, de partij die met Job Cohen de huidige asielwet, ofwel de grens tussen pardon of opdonderen, bedacht.

‘t Is mooi natuurlijk, dat generaal pardon, voor wie al jaren heeft zitten wachten op gerechtigheid. Afgelopen zomer sprak ik nog mensen in de noodopvang van Witmarsum, Friesland, die me vroegen: “Komt het er, dat generaal pardon?”. Een vraag die ik toen niet en nu nog niet, voor iedereen onomwonden positief durfde te beantwoorden, al is het alleen maar omdat velen van hen zullen moeten bewijzen dat ze heel 2006 in Nederland zijn gebleven. Voor die ex-gevangene een relatief klein probleem: het grootste gedeelte van 2006 zat hij in de Reno en de Bibby Stockholm. Maarreh? Hoe zit het met die andere paar maanden? Enneh, waarom geldt er eigenlijk een omgekeerde bewijslast?

Bij de ontmoetingsdag van Stichting Buitenlandse Partner sprak ik een vrouw wier man ook in aanmerking komt. “Ik moet nog afkicken van Verdonk,” zei ze. Good old Grim Rita; duidelijk was ze wel. Over lijken wel te verstaan. Maar onze nieuwe staatssecretaris is allicht een veel grotere streber dan het personeel van de bajesboten, dus maak je borst maar nat. Ze is erin geslaagd om in de misdadige Nederlandse politiek omhoog te klimmen, en die positie zal koste wat het kost moeten worden behouden. Overigens valt de portefeuille vreemdelingenzaken nog altijd onder justitie, waarvan Hirsch Ballin de echte grote baas is, en dat is al principieel verkeerd. Daarmee zal ‘De Vreemdeling’ altijd verdacht blijven: die is namelijk in aanraking met justitie geweest.

De komende maanden worden bajesboten in Dordrecht en Zaandam in gebruik genomen en er komt een bajes voor mensen zonder papieren in Alphen aan den Rijn. Schiphol Oost en de bajes van Tilburg zijn weer in gebruik, en er komt nieuwbouw bij Kamp Zeist en op vliegveld Zestienhoven. Dit alles met als doel: die onaangepaste buitenlanders die zich niet laten dwingen of verleiden mee te werken aan de racistische politiek buiten de deur te houden, of erachter.

Volgens Wilders en zijn bloedhonden had Albayrak niet in de regering mogen zitten. Reden te meer dus om extra haar best doen om blijvend geaccepteerd te worden door ‘Het Nederlandse Volk’; zo ongeveer zoals die ‘buitenlandse’ bewakers extra hun best zullen moeten doen om door hun Nederlandse collega’s voor vol te worden aangezien.

Zal Albayrak, nu ze de macht kan proeven, verder durven gaan dan een pardon voor mensen die onder de noemer ‘zielig’ vallen weg te zetten? U weet wel, de aaibaarheidsfactor.

Zal ze dit apartheidsbeleid durven willen afschaffen? Zal ze al die deportatiebajessen wagen te laten slopen, om zodoende een einde te maken aan de systematische schendingen van mensenrechten die het opsluiten van onschuldige mensen met zich meebrengt?

Zou het?