Iran wereldkampioen!

Voor eenieder die een van die amechtige partijtjes voetbal op het door Qatar gekochte WK heeft aanschouwd, en er daardoor nog minder zin in heeft gekregen, is er nu een prachtige oplossing. De beste politieke daad, ever, zou zijn om Iran wereldkampioen te laten worden. Ze hebben het meer dan verdiend.

 Aan de vooravond van het voetbalWK werd al van alle kanten geconstateerd dat niemand er echt zin in had. Het vindt plaats in een gruwelijk dictatoriaal land dat helemaal niet van voetballen houdt (eergister was er een wedstrijd waar Qatar speelde en de tribunes niet half vol zaten). Het WK wordt ook gespeeld in de natte donkere herfstdagen die helemaal niet geschikt zijn voor een potje balspel. Het enige team dat daadwerkelijk iets verdient is dat van Iran, en hun fans, die met gevaar voor eigen leven weigeren om de nationalistische eer te vervullen. De Iraanse bevolking is zowiezo al wereldkampioen leven-in-verzet.

Alle belangrijke (ahum, kuch) voetballanden maken er niks van, de meeste wedstrijden ontaarden in zielloos heen en weer geschuif op de eigen achterlijn. We zouden daarom nu moeten voorstellen om Iran gewoon wereldkampioen te laten worden, en dat met z’n allen toe te juichen en er een enorm feest van te maken.

Zo moeilijk is dat niet. Ooit was er een WK in een van de gruwelijkse knekelhuizen van de wereld, Argentinië, waar toen de fascisten van Videla heersten. Nederland besloot daar toch een beschamend vertoon te houden, maar de Russen – toen nog een eerbiedwaardige natie – lieten publiek verstek gaan. Ze waren wel gekwalificeerd, kwamen niet opdagen en werden toen symbolisch ‘verslagen’ door het niet minder discutabele Chili.

Nu zouden we dat kunnen omdraaien. Er worden geen partijen voor de dictatuur gespeeld, maar daartegen. Alle tegenstanders van Iran laten zich als gebaar naar de mullahs inmaken en de finale – tegen weet ik veel, Costa Rica of zo, ontaardt in een groot feest tegen fascistische machthebbers.

Alle voetballers hebben daardoor een soort maandje vakantie, kunnen lekker feesten en zuipen en iedereen kan de overwinning op het dictatoriale regime meevieren. De FIFA kan vervolgens inpakken en voetbal wordt weer waar het voor bedoeld was; een prettig potje rennen en tegen de bal trappen voor talentvolle theedrinkers. Klaar!

Aangezien iedereen dan ziet dat de hele wereld solidair is met de moedige spelers van het Iraanse team, en hun supporters, die vooral met hun hoofd zaten bij de gruwelijke repressie in het thuisland, zal dat een enorme boost zijn voor het edele voetbalspel wereldwijd. Iran wereldkampioen! Wie kan daar nou nog tegen zijn?