-
14 maart 2011
Lekker rustig ...
Een paar maanden geleden werd ik vroeg op de avond midden in Amsterdam door een paar agenten zonder enige aanleiding afgeragd, geboeid, gearresteerd, op het politiebureau gedwongen me te identificeren en na een paar uur met 150 euro aan boetes en wat beurse polsen en ribben weer op straat gegooid. Reden was er niet echt voor, al hadden ze wel een excuus gevonden: ik stond namelijk op straat een boek te bekijken! Het kwam uit een doos die bij de vuilnis gezet was, dus officieel konden ze daar een overtreding in zien, want volgens de Amsterdamse APV mag je niet in de vuilnis zoeken. Natuurlijk wordt daar normaal niet voor opgetreden, zeker niet als het gaat om iemand die keurig wat boeken staat te bekijken, maar kennelijk hadden ze nu zin om weer eens een burger te pesten. Het kan ook zijn geweest dat de chef op het bureau ze de straat op had gestuurd om boetes binnen te halen, maar het kan me eigenlijk niet schelen. De reden om me te mishandelen en arresteren etc. was officieel overigens weer een andere, namelijk dat ik vervolgens weigerde om me te identificeren. Omdat ik aan bleef dringen dat ik geen zin had in die onzin en weer verder wilde fietsen, zijn ze me tegen de grond gaan werken en boeien enzo.
In de hoop dat iemand - een voorbijganger of omwonende - het idiote van de situatie zou inzien en me te hulp zou schieten, heb ik vanonder die twee agenten om hulp liggen schreeuwen. Maar voor zover er mensen op straat waren of uit het raam gingen hangen, vonden ze het kennelijk niet de moeite waard. Later bedachten we dat dat vast te maken had met het feit dat de betreffende buurt (het WG-terrein nabij het Vondelpark) grondig verjupt is. Kort geleden gingen bewoners in Oost nog met de politie op de vuist omdat hun paard op de stoep voor de kroeg had gescheten en de klanten dat geen goed idee vonden. Op het WG terrein klagen ze dat je hun rust verstoort als je je verzet tegen arrestatie.
Toen ik het verhaal vertelde, reageerden vrienden natuurlijk wel verontwaardigd en vonden dat er wat aan gedaan moest worden. Zelf zag ik daar niet zoveel brood in, mijn strategie is meer dat ik erover fantaseer dat op de dag dat er hier een soort Tunesische bevrijding aanbreekt, ik vooraan zal staan om Bureau WG-terrein uit te roken. Na een paar dagen toch een poging gedaan om het verhaal op te schrijven en ergens 'in de media' te krijgen. Vreemd genoeg kreeg ik daarvan precies dezelfde reactie als van de betreffende omwonenden. Eerst stuurde ik het naar de vara-website De Joop. Die hebben elke dag wel een paar kwebbelverhaaltjes, dus daar kon de mijne mooi bij, dacht ik. Geen reactie, ook niet na een mailtje mijnerzijds naar de redactie met de vraag of ze er wel of niet belangestelling voor hadden. Toen maar NRC geprobeerd. Die krant lees ik zelf dagelijks en ik had er nog een soort van eindconclusie aan geknoopt in de trend van dat burgers zich schrap moeten zetten omdat ze anders al hun rechten dreigen in te leveren aan de controlestaat. Daar kreeg ik wel een vriendelijk mailtje van, namelijk dat 'opinie' niet de juiste rubriek was en dat ze het doorgestuurd hadden naar de echte nieuwsafdeling of zoiets. Ik dacht nog argeloos dat dat een goed teken was, maar heb er verder ook van die kant nooit meer wat over gehoord. (Heb het stuk nu maar, zodat u van konfrontatie de details desgewenst nog kunt bekijken, ergens op mijn website geparkeerd: http://www.globalinfo.nl/de-rauwe-pols-van-de-samenleving.html)
De moraal van het hele verhaal is dus dat je 'tegenwoordig' door de politie mishandeld kunt worden en van al je rechten ontdaan, omdat je op straat een boek staat te lezen. Maar minstens zo schokkend is dat vervolgens iedereen dat ook nog doodnormaal vindt: van voorbijgangers tot massamedia.