Voor of tegen: Mali en Joint Support Ship

De afgelopen week kreeg ik twee vragen voorgeschoteld, waarop ik maar een  half antwoord had, en niet het antwoord dat de vragensteller verwachtte. Het  zijn twee vragen en ik zou er twee columns van kunnen maken. Ik stop ze  beiden in één. Eerst een stukje over de interventie in Mali en vervolgens over  de verantwoordelijkheid voor de aanschaf van een zogenaamd Joint Support  Ship (JSS). Beiden zijn niet geschreven om politiek correct te zijn, maar om een  mening te geven. Schiet erop als je wilt. 

Ben je voor of tegen de militaire interventie in Mali? Men verwacht een TEGEN! van me te horen. Vervolgens wil men dan naar de argumenten vragen  en dan is alles weer zoals het hoort. 

Eerder dit jaar las ik een artikel van Samir Amin - de befaamde linkse Egyptische econoom - over de Franse interventie in Mali. Het heeft me aan het twijfelen gebracht. Amin stelt dat Mali van buiten geholpen moet worden om het  gevaar van Al Qaida (in de Maghreb, AQIM) te bestrijden. Hij richt zijn pijlen  liever op andere elementen van de politiek van de "imperialistische driehoek  (VS, Europa, Japan)" zoals de opgedrongen vrijhandel, en niet op dit militaire  vertoon'. 

Amin pleit voor de opbouw van een Malinees leger. Dat leger is verzwakt de  afgelopen jaren. Eerst door de politiek van president Amadou Toumani Touré  en vervolgens door een coup en de strijd om de macht in het Noorden.Door  die verzwakking is Mali afhankelijk geworden van buitenlandse steun bij het  bestrijden van AQIM. Als Mali in chaos wordt gestort dan heeft het ook geen  plek om zich te verweren op het internationale toneel. Of er sprake is van een  opbouw naar zelfstandigheid op militair terrein zou een ijkpunt kunnen zijn  om een interventie te beoordelen. 

Een ander ijkpunt is de houding vanuit de hoofdstad Bamako ten opzicht van  de Toearegs, de nomaden in hun indigoblauwe gewaden in het Noorden;  tellen alle bevolkingsgroepen mee? De moord op twee Franse journalisten  afgelopen weekeinde in de noordelijke stad Kidal maakt juist dit toch al  gecompliceerde probleem nog ingewikkelder. Het Noorden is verwaarloosd.  Dat moet veranderen. In Bamako werd de moord meteen gezien als reden om  honderden troepen naar Kidal te sturen. Een expert verklaart in Libération dat  dit zelfs Parijs verontrust. "Malinese soldaten hebben een slechte reputatie in  de regio." Dit kan de opmaat betekenen voor "het langzaam maar zeker het  moeras inglijden." Het zal wel weer een vechtmissie worden. 

Al dan niet ja tegen een interventie blijft dan ook een dilemma. Maar is Mali er  mee geholpen als het in de steek wordt gelaten?