-
01 november 1991
Profetieën, Dichter
Profetieën
op enig moment zal ik het kennen
omtrent de poema die 's nachts door de straten loopt
of omtrent iemand die op de rijbanen is gegooid
precies op de helft van de middag
op enig moment zal ik het kennen
wanneer de sirenes loeien
en er een langzame zucht door de Riobamba rolt
of wanneer ze alle vingers, bevlekt door postzegeltjes, doorsnijden
op enig moment
wanneer de onthoofde wandelt met de naam van een vriend
en de geweren niet meer van een enkele kant zijn
op enig moment
wanneer ik zomaar en zonder bedenkingen ren
of wanneer ik een duif van teer heb
geborduurd in de huid
en een eindeloos aantal vingers hangend aan mijn nek
op enig moment
wanneer ik een been op de tafel van de moordenaar schuif
en ik de doden vertrap die hij verslindt
op enig moment zal ik het kennen
wanneer ik in stilte wandel
en zacht fluit
op enig moment
zal ik een symptoom van de revolutie kennen.
Dichter
"op de knieën ja, maar
alleen om te richten"
ik kende een dichter
die vokalen hardde als gloeiend ijzer
hij smeedde een brug met onderdelen van poëzie
en daaroverheen gingen kinderen zonder schooluniform
bloemen dragend en met rood krijt in het haar
ook ging er een koor van verliefde meisjes overheen
de liefde tussen hun borsten dragend
en ze lachten, lachten als een storm
gingen door bossen en oerwouden, bergen en meren
en jonge, opgewonden dichters met hun ziel vol illusies
en met een zoete trekker in hun aderen
en ze beargumenteerden hun geweld of waarom ze van de wereld hielden
waarom ze meer van de wereld hielden dan van zichzelf
maar die dichter waarover ik praat
hield zich intussen bezig met planken en steigers
hij bouwde en bouwde
stierf in elke oorlog en werd weer geboren in andere gevechten
werd gemarteld in een of andere clandestiene cel
stierf door een folterwerktuig
en werd weer geboren met de dwaze moeders
of met elke verdreven dictatuur
terwijl
de jonge dichters en minnaars en meisjes met lange vlechten
de brug over bleven gaan die de dichter maakte
onophoudelijk ontstonden gedichten vanuit hun tanden en magen
ze droegen voldoende argumenten
en een onduidelijke hoeveelheid violen en gitaren
verzekerden dat het andere extreem bereikt zou worden
dat het helemaal niet moeilijk zou zijn
een ander vaderland te doen verrijzen.
Nahuel Beccan
vertaling Ingeborg van der Meer