Profetieën, Dichter

Profetieën

op enig moment zal ik het kennen

omtrent de poema die 's nachts door de straten loopt

of omtrent iemand die op de rijbanen is gegooid

precies op de helft van de middag

op enig moment zal ik het kennen

wanneer de sirenes loeien

en er een langzame zucht door de Riobamba rolt

of wanneer ze alle vingers, bevlekt door postzegeltjes, doorsnijden

op enig moment

wanneer de onthoofde wandelt met de naam van een vriend

en de geweren niet meer van een enkele kant zijn

op enig moment

wanneer ik zomaar en zonder bedenkingen ren

of wanneer ik een duif van teer heb

geborduurd in de huid

en een eindeloos aantal vingers hangend aan mijn nek

op enig moment

wanneer ik een been op de tafel van de moordenaar schuif

en ik de doden vertrap die hij verslindt

op enig moment zal ik het kennen

wanneer ik in stilte wandel

en zacht fluit

op enig moment

zal ik een symptoom van de revolutie kennen.

Dichter

"op de knieën ja, maar

alleen om te richten"

ik kende een dichter

die vokalen hardde als gloeiend ijzer

hij smeedde een brug met onderdelen van poëzie

en daaroverheen gingen kinderen zonder schooluniform

bloemen dragend en met rood krijt in het haar

ook ging er een koor van verliefde meisjes overheen

de liefde tussen hun borsten dragend

en ze lachten, lachten als een storm

gingen door bossen en oerwouden, bergen en meren

en jonge, opgewonden dichters met hun ziel vol illusies

en met een zoete trekker in hun aderen

en ze beargumenteerden hun geweld of waarom ze van de wereld hielden

waarom ze meer van de wereld hielden dan van zichzelf

maar die dichter waarover ik praat

hield zich intussen bezig met planken en steigers

hij bouwde en bouwde

stierf in elke oorlog en werd weer geboren in andere gevechten

werd gemarteld in een of andere clandestiene cel

stierf door een folterwerktuig

en werd weer geboren met de dwaze moeders

of met elke verdreven dictatuur

terwijl

de jonge dichters en minnaars en meisjes met lange vlechten

de brug over bleven gaan die de dichter maakte

onophoudelijk ontstonden gedichten vanuit hun tanden en magen

ze droegen voldoende argumenten

en een onduidelijke hoeveelheid violen en gitaren

verzekerden dat het andere extreem bereikt zou worden

dat het helemaal niet moeilijk zou zijn

een ander vaderland te doen verrijzen.

Nahuel Beccan

vertaling Ingeborg van der Meer