Bob Smalhout

Iemand voor wie een biografie veel te veel eer is, denk je na het lezen van eenderde van Gesprekken in de middag. De hagiografie door Nanda van der Zee 1) stamt uit 2008 en het huwelijk van Smalhout en zijn biografe gloort dan al aan de einder 2).
Een faktor die het lezen ook niet vergemakkelijkt is dat het boek verscheen bij Uitgeverij Aspekt. Het meestgebruikte leesteken is daarom het uitroepteken, het nawoord van de auteur begint volgens de inhoudsopgave op pagina 309 maar in werkelijkheid op 301, iets is een hinderlijk aantal keren gebeurt ipv gebeurd en woorden als tegenstander en vastberaden worden opeens gekloofd in tegen stander en vast beraden.

Smalhout presenteert zichzelf als alleskunner en allesweter en Van der Zee is de laatste om de professor in diens eigenwaan te stuiten. In een van zijn laatste interviews vertelt het kereltje over de 'nachtenlange, diepzinnige gesprekken' die hij met Van der Zee heeft gevoerd. We krijgen een aardige indruk van hoe het er in Huize Smalhout in de kleine uurtjes moet zijn toegegaan op pagina 83.

Het diepe gesprek gaat dan over Pim Fortuyn. Die noemde de moslimcultuur 'achterlijk' zoals we ons allemaal herinneren.
Bobby: 'Maar met 'achterlijk' bedoelde hij dus niet...'
Nanda: 'Geestelijk gehandicapt!"
Bobby: 'Precies, hij bedoelde ermee 'achter gebleven', in die zin dat menigeen bijvoorbeeld nog analfabeet was.'
Nanda: 'Nog niet zo heel lang geleden trouwens gebruikte men het woord 'achterlijk' als het tegovergestelde van het woord 'voorlijk' wanneer je in bepaalde dingen vooruit liep op anderen.'
Bobby: 'Inderdaad. Het zijn de media die ervan hebben gemaakt dat Pim zou vinden dat allochtonen geestelijk gestoorde mensen waren.' Enzovoort en zo verder.

Het boek gaat dan al over Fortuyn, met wie Smalhout kennis had gemaakt tijdens een avondje van het OSL. Smalhout rept met geen woord over zijn eigen lijsttrekkerschap voor de verkiezingen van de Eerste Kamer bij de LPF 3) maar geeft daarentegen af op zijn collega's die 'de ideeën van Pim' in het parlement moesten brengen.

Smalhout en Van der Zee citeren uitgebreid de ratjetoe van verdachtmakingen en beschuldigingen die de 'autodidaktische expert op het gebied van de netwerken van Volkert van der Graaf', Peter Siebelt, heeft geuit in diens boek Econostra, ook bij Aspekt. Van Siebelt horen we tegenwoordig niet veel meer maar een andere scribent die haar hele hebben en houen in een boek over Fortuyn heeft gelegd, heeft het onzalige plan opgevat om ook een biografie over Smalhout te schrijven.

Ine Veen, in een vorig leven actrice, prima ballerina en kunstschilder, schreef voor Aspekt in 2007 Moord namens de kroon, het ultieme leven van Pim Fortuyn. Het boek is net zo feeble als de titel doet vermoeden. Veen voert daarin de tweede killer op, een baard uit Libië, die vervolgens een vrijgeleide krijgt naar Schiphol. Enzovoort en zo verder. 4)

Zo hebben we van geen biografie opeens twee, helaas. Horror en herkenning in het leven van Prof. Dr. Bob Smalhout, heet het werkje van Veen. Het prijkt op haar website 5) tussen titels als Dierenleed en Wilders en Fortuyn, Beschermers van Nederland. Of het al bestaat buiten de geblutste verbeelding van Veen zelf, is niet bekend, ook niet waar men het kan verkrijgen. In ieder geval niet bij Aspekt want Moord namens de kroon zou hebben geleid tot een breuk tussen uitgever en auteur.

1) Werd berucht vanwege haar boek Om erger te voorkomen, ook Aspekt. Daarin beweerde ze dat de militaire branch van het nazisme niet uit anti-semieten bestond. De vlucht van de regering naar Londen in 1940 had als gevolg dat Nederland niet door deze vriendelijke militairen werd bezet maar door Jodenhatende ambtenaren.

2) Beiden waren eerder gehuwd, Van der Zee met de omstreden zakenman Pieter Lakeman, die zich recent heeft ingekocht bij het Forum voor Demokratie.

3) Hij zag af van een zetel omdat hij zijn column bij De Telegraaf zou hebben moeten opgeven, dus niet omdat de partij deze jongen van stavast niet beviel....

4) Saillant detail in deze tragische geschiedenis: Smalhout is zo begaan met de materie en met het lot van zijn 'goede vriend' Fortuyn dat hij het in de rechtse media gesuggereerde tweede slachtoffer van Volkert van der G., een tegenstander van de aktivist, omschrijft als Van der Graafs collega (pagina 97)

5) www.ineveen.nl