Wat een wereld...

Een 40.000 man sterke NAVO-snelle interventiemacht wordt in Oost-Europa gestationeerd met de voortdurende propaganda in de westerse pers over het aan de kaak stellen van de 'Russische agressie'. De omvang van de militaire provocaties van de NAVO is ongekend. Alleen al in 2016 waren er ongeveer 150 door de NAVO gesteunde militaire oefeningen waaraan tienduizenden militairen deelnamen in Finland, de Baltische staten en in vrijwel alle landen van het voormalige Sovjet-blok in Oost-Europa. En de Verenigde Staten zijn nog altijd bezig met het overbrengen van zwaar materieel en wapens naar verschillende Oost-Europese landen.

De Amerikaanse oorlogszucht richting Moskou heeft sommige bondgenoten gealarmeerd, waaronder de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Frank-Walter Steinmeier. Toch waren er bij de NAVO-troepen in de Baltische staten ook voor het eerst Duitse troepen, 75 jaar nadat Hitler's Wehrmacht deze gebieden claimde als onderdeel van het streven naar Lebensraum voor het Duitse imperialisme. De Hitlerianen werden verpletterd door het Rode Leger tegen een prijs van meer dan 27 miljoen Sovjet-levens, een feit dat nog steeds smeult in het geheugen van miljoenen Russische burgers.

Sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 hebben de opeenvolgende Amerikaanse regeringen de NAVO in heel Oost-Europa uitgebreid tot aan de grenzen van Rusland, terwijl zij zelf voortdurend het 'Russisch expansionisme' aan de kaak stellen. Na de recente presidentsverkiezingen in het land dat velen nog 'onze voornaamste bondgenoot' of 'de belangrijkste democratie van het vrije westen noemen' (ik krijg bij beide uitspraken onherroepelijk braakneigingen) is er verwarring. Wil de nieuwe president, Donald Trump, nou wel of niet de relatie met Rusland normaliseren? De informatie is tegenstrijdig. Nog in november 2016 meldden de media dat 'als het aan de aanstaande Amerikaanse president Donald Trump ligt, de relatie tussen Rusland en de Verenigde Staten minder gespannen wordt dan de afgelopen jaren'.

Trump zou Poetin in een gesprek hebben laten weten uit te zijn op herstel van de relatie tussen beide landen. En Poetin zou Trump op zijn beurt hebben gezegd dat hij hetzelfde wil. Eind januari komt dan de ijzervreter van Trump's eigen partij, de Republikeinse senator John McCain, met de waarschuwing aan Trump de sancties tegen Rusland niet op te heffen. McCain vindt dat de Amerikaanse regering ten opzichte van Rusland een onverantwoorde koers vaart en dreigt zelfs via het parlement een wet te laten aannemen die de sancties wettelijk verankert. Kortom, de Amerikaanse bourgeoisie en de Amerikaanse oorlogsindustrie hebben er alle belang bij de spanning met Rusland te laten zoals zij is, of liever nog wat op te voeren.

Zo werd afgelopen weekend in de Duitse stad München de 53e Münchner Sicherheitskonferenz gehouden, een jaarlijks evenement op het gebied van internationale veiligheid, waar regeringsleiders en -vertegenwoordigers, hooggeplaatste militairen en vertegenwoordigers uit het maatschappelijk middenveld van gedachten kunnen wisselen over internationale veiligheidsvraagstukken. De conferentie stond dit jaar vooral in het teken van de trans-Atlantische betrekkingen en de NAVO, Europese samenwerking op veiligheids- en defensiegebied, de relaties met Rusland, de oorlog in Syrië en de veiligheidssituatie in de Aziatische regio.

Sprekend op deze conferentie drong de republikeinse senator Lindsey Graham er bij president Donald Trump op aan om actie te ondernemen tegen Rusland over aantijgingen dat Moskou zich zou hebben bemoeid met de verkiezingen die hem aan de macht brachten. Amerikaanse inlichtingendiensten hebben Trump verteld dat Moskou geprobeerd heeft om de kiezers te beïnvloeden door het onderscheppen van democratische e-mails en trollen op 'sociale' media sites, maar Trump trachtte steeds de rol van Rusland in de verkiezingen te bagatelliseren. Graham zei in München evenwel voor een gehoor van wereldleiders, diplomaten en defensieambtenaren dat het Amerikaanse Congres moet zorgen dat het vermeende hacken gevolgen moet krijgen. "2017 wordt een jaar waarin Rusland in de kont geschopt wordt door het Congres," zei Graham en verklaarde dat hij zich sterk maakt voor nieuwe sancties tegen Rusland. "Mijn doel is om dit op het bureau van Trump te leggen en ik hoop dat hij het idee zal omarmen dat hij als de leider van de vrije wereld met ons zou moeten samenwerken om Rusland te straffen", zei Graham.

De 'machtigste democratie ter wereld' en 'onze belangrijkste bondgenoot' heeft nu een president die op proefverlof uit een psychiatrische inrichting lijkt te zijn en eerdere presidenten die zich 'op geheel eigen democratische wijze' bezighielden met 'regime change' in onder andere

Iran (1953)
Guatemala (1954)
Costa Rica (1955, 1970)
Syrië (1956-7, 2012)
Egypte (1957)
Indonesië (1957-8, 1965)
Brits Guiana (1953-64)
Irak (1963, 1991, 2003)
Noord-Vietnam (1945-73)
Cambodja (1955-70)
Laos (1958-1960)
Ecuador (1960-63, 2000)
Congo (1960)
Frankrijk (1965)
Brazilië (1962-64)
Dominicaanse Republiek (1963)
Cuba (1959 tot heden)
Bolivia (1964, 1971)
Ghana (1966)
Chili (1964-73)
Griekenland (1967)
Angola (1975, 1980)
Zaire (1975)
Portugal (1974-76)
Jamaica (1976-80)
de Seychellen (1979-81)
Tsjaad (1981-82)
Grenada (1983)
Zuid-Jemen (1982-84)
Suriname (1982-84)
Fiji (1987)
Libie (1980, 2011)
Nicaragua (1981-90)
Panama (1989)
Bulgarije (1990)
Albanië (1991)
Afghanistan (1980 tot nu)
Somalië (1993 tot nu)
Joegoslavië (1999-2000)
Venezuela (2002
Haiti (2004)

En dit is nog maar een greep uit de bemoeienissen na de Tweede Wereldoorlog. Over sancties nooit iets gehoord, noch over 'schoppen onder de kont'. Er staat geen Russisch leger aan de grenzen van de 'machtigste democratie', de Russen blijven massaal de talloze McDonalds hamburgercrematoria en de Kentucky Cremated Chickens in hun land frequenteren, en 'het Vrije Westen' blijft Washington omarmen. Wat een wereld...