Spanning opbouwen in de Oekraine

De wereld is op dit moment verstoken van een groot gewapend conflict. Er zijn geen schermutselingen die de omvang kennen van een Golfoorlog of van Afghaanse of Syrische proporties ten tijde van IS. Natuurlijk, er zijn her en daar wel strijdtonelen, maar die zijn te kleinschalig om de aandeelhouders binnen de wapenindustrie, waaronder Nederlandse banken en verzekeringsmaatschappijen, het rendement van hun investering te bieden waarop toch wordt gerekend.

In dergelijk gevallen hebben de kanonbaronnen doorgaans wel hun voorposten om daar waar de lontjes toch al kort zijn en brandhaarden smeulen, deze nog eens extra aan te wakkeren. Er zijn altijd wel wat machtswellustelingen voor het karretje van het Militair Industrieel Complex te spannen. Niet vreemd opkijken dus als er ergens in de wereld binnen afzienbare tijd weer een stevig robbertje wordt gevochten. 

Tot die tijd volgen de wapenbonzen een andere tactiek. Die bestaat er simpelweg uit de spanning tussen Oost en West maar weer eens op te voeren. Niet meteen om oorlog te voeren, maar om spanning en onrust te bewerkstelligen opdat landen aan beide zijden hun wapenarsenaal maar weer eens onder de loep nemen. Uiteraard in de hoop dat modernisering en aanvulling gewenst wordt geacht.

Dat is binnen de NAVO al snel het geval omdat de afzonderlijke landen katalysator zijn voor de medeleden van dit bondgenootschap. Er zijn er altijd enkele die onmiddellijk hun budget gaan verhogen of tot het op niveau brengen van hun militair potentieel over gaan. Oekraïne biedt een uitgelezen mogelijkheid om dat doel te bereiken. Het kunstmatig in stand houden van het vijandsbeeld zal, indachtig de grote financiële belangen, nog wel een tijdje zijn werk doen.

Henk Witte