Leers: wat moet je dan nog met zo’n man?

Het klinkt misschien vreemd, maar ooit had ik een zwak voor Gerd Leers. Waarop dat precies gebaseerd was, staat me niet meer bij. Iets met coffeeshops. Hij was voor het legaliseren van wiet of zoiets, maar als gezegd: het staat me niet meer bij. Daar in het verre Maastricht, wat toch een beetje buitenland is, burgemeesterde hij en werd door het volk op handen gedragen. Totdat hij een scheve schaats gereden bleek te hebben bij een onroerend goedtransactie in Bulgarije aan de Zwarte Zee. Het Bureau Integriteit van de Nederlandse Gemeenten heeft onderzoek naar de handel en wandel van Leers gepleegd en kwam tot de conclusie: hij heeft in de kwestie van zijn Bulgaarse vakantiewoning 'geen wettelijke voorschriften overtreden maar wel de schijn van belangenverstrengeling gewekt’. Ook concludeerden zij dat hij diverse keren onhandig en onverstandig heeft gehandeld. Eind goed, al goed: Leers stapte op, nadat hij overigens zelf nog even in een debat met de gemeenteraad zijn wachtgeld had geregeld.

Wat moet je dan nog met zo’n man? Je maakt hem minister. Gerd mag nu asielzoekers het leven zuur maken. Let wel: Gerd is van het houtje, katholiek, zoals dat een verstokte Limbo betaamd. (De uitdrukking van het houtje zijn, ken je die niet? Om hun heer te gedenken hebben katholieken vaak een houten kruis aan de muur hangen. Zou hij door verhanging om het leven zijn gekomen, werd iedere katholieke woning met een strop gesierd.) De moderne geschiedenis van christenen begint bij de geboorte van de heer. Zijn ouders, die op pad waren om zich te laten volkstellen, konden nergens onderdak krijgen. Een hoogzwangere vrouw, het is godgeklaagd. Tenslotte vonden zij een plek in een stal. Sindsdien hebben christenen de hulp aan naasten hoog in het vaandel staan. Als het zo uitkomt.

Gerd wil gezinnen die weliswaar uitgeprocedeerd zijn, maar al vele jaren in ons land verblijven, toch uitzetten. Maar er zijn Europese wetten die het sollen met kinderen in de weg staan. Dat is balen voor Gerd. De Raad van Europa heeft bepaald dat alle kinderen, legaal of illegaal, recht hebben op onderdak. De engerd Hirsch Ballin bedacht toen om de kinderen in een pleeggezin te stoppen en de ouders alsnog op straat te zetten. Ze zijn zo slim in het treiteren, die christenpolitici. Onmenselijk is het woord dat opkomt. En dan heeft nu het hof in De Haag, de stad der steden, bepaald dat gezinnen niet uit elkaar gehaald mogen worden. Gerd Leers overweegt tegen deze uitspraak in beroep te gaan. Zou je zo’n man niet? Wat? Weet ik veel.

Nog even dit. Mensen die hun uitzetting jarenlang weten te ontlopen en tenslotte alsnog een verblijfsvergunning krijgen ‘worden voor hun gedrag beloond.’ Zo is dat: mensen met een rechte rug die niet vies zijn van een lange strijd moeten we belonen. En vooral hier houden: mensen van stavast, die heeft ons land nodig.