-
25 september 2007
Guantanamo Bay in de polder
Een paar weken terug moest ik optreden bij een manifestatie voor de poorten van het uitzetcentrum Zeist. In dat kamp zitten vluchtelingen die wachten op uitzetting, uitzetting die vaak onmogelijk is. Uiteindelijk belanden deze mensen dan gewoon op straat. In het kamp zitten mensen die zich aan geen enkele misdaad hebben schuldig gemaakt. Het enige wat ze wilden was een beter leven en wie wil dat niet? Ze zitten daar vaak maandenlang zonder enige vorm van proces.
Het kamp is omgeven door hoge hekken met prikkeldraad en wordt zwaar bewaakt. Als je niet beter zou weten zou je je een zestigtal jaren terug in de tijd wanen of in een slechte Nederlandse oorlogsfilm. Is dit een onsmakelijke vergelijking of is het demagogisch of populistisch om de Tweede wereldoorlog erbij te halen. Voor een deel wel, maar voor een deel ook niet.
Deze onschuldige mensen worden gevangen houden, omdat ze op de verkeerde plek geboren zijn. Ze leven nu onder omstandigheden, die veel slechter zijn dan die van veroordeelde moordenaars en verkrachters, alleen omdat ze het geluk van zichzelf en hun familie nastreven. Ik heb ook nooit begrepen waarom gelukszoeker voor zoveel mensen een negatieve term is. Geluk zoeken is wat ieder mens moet doen, maar voor veel mensen op deze wereld is het een bijna onmogelijke missie. Met de situatie in hun eigen land, de manier waarop de wereld wordt geregeerd en door het asociale vluchtelingenbeleid van het Westen.
Bij de manifestatie ergerde ik me aan Mohammed Rabbae de voormalige lijsttrekker van Groen Links. Hij begon een tirade tegen populisme. Geert Wilders en Rita Verdonk waren volgens hem de oorzaak van alle kwaad. En Rita Verdonk dé architect van het inhumane vluchtelingenbeleid, hij bleef daar maar op doorhameren. Iemand die al zolang politiek actief is en er letterlijk bijzat toen dit beleid werd vorm gegeven is het een schandalig populistische uitspraak. Dit beleid is vormgegeven door sociaal-democraten, christen-democraten en liberalen, met de sociaal-democraten Aad Kosto en Job Cohen als direct verantwoordelijken. Niets Rita Verdonk, die moest politiek nog geboren worden in die tijd. Dat weet Rabbae dondersgoed.
En nu hebben we Albayrak van de PvdA en goed ze oogt wat vriendelijker dan Verdonk, maar ik heb er geen enkel vertrouwen in dat deze regering het menselijker aan gaat pakken. De Christen Unie en de PvdA hebben hun beperkte generaal pardon en kunnen daar op wijzen om te laten zien hoe geweldig gastvrij ze zijn. Maar verder blijft alles bij het oude. Vluchtelingen worden nog steeds opgesloten in kampen en op gevaarlijke boten.
Het liefst wil ik zo´n kamp bestormen en de hekken neerhalen. Een deel van de actievoerders zaterdag deed een poging met een voorspelbaar resultaat. Met buitensporig politiegeweld werd hun actie gestopt. Natuurlijk is zo´n bestorming van de hekken niet slim, maar wie ben ik om dat te veroordelen. Ik deed het zelf ook jaren geleden in een roes onder invloed van jeugdige overmoed, woede om allerlei onrecht en de adrenalinekick. Natuurlijk wist ik toen ook dat het niets uit zou halen. Dat het me hooguit wat builen op mijn hoofd zou opleveren of de afdrukken van het gebit van een politiehond.
De woede is er nog steeds, daarom zeg ik meestal ja tegen dit soort optredens. De drang om een pak slaag te krijgen is met de jaren tot nul gereduceerd. Twee dagen na de manifestatie las ik dat een groep actievoerders is terug gegaan en een groot gat in het hek heeft geknipt. Ook dat zet geen zoden aan de dijk, maar ik heb wel even tevreden in mijn handen gewreven. Goed zo, het zal ze helaas niet leren.