Skip to main content
  • 22 mei 2016

Sjalom en Azady: de Koerden uitgehuwelijkt aan Israel

JoopFinland

De staat Israël krijgt steun uit onverwachte hoek. "In het Westen heerst de misvatting dat Israël gehaat zou zijn bij alle omliggende landen. Het is nagenoeg onbekend dat dit niet opgaat voor de bewoners van Koerdistan, de Koerden. Die zien in de Joden en de staat Israël een navolgenswaard voorbeeld, niet alleen hoe een volk uit diep lijden kan komen tot de uitroeping van een eigen nationale staat, maar ook tot een staat met een democratisch bestel."

Het citaat staat op de achterkant van het boek Het verdriet van Koerdistan (Aspekt, 2014). Het kloeke werk (340 bladzijden) is geschreven door Maria F. Luten en Azad Kardoi. Over de achtergrond van deze auteurs word je in het boek niets wijzer. In een blog komt naar voren dat het voor de eerste haar debuut vormt. De ander heeft blijkbaar niet geschreven maar een geluidsband ingesproken.

De link met Israël wordt in het boek zelf nergens gelegd. Deze moet dus geheel op het conto worden geschreven van de auteur van de inleiding: Jan Best de Vries. In de inleiding huwelijkt hij de Koerden -en specifiek de bewoners van Rojava- uit aan Israël. Een recente bijdrage van Best de Vries aan het blad Kurdistan Times heet zonder om de hete brij heen te draaien Rojava and Israel en levert het volgende citaat op: "When in the future the land along the eastern coast of the Mediterranean, stolen by Turkey in 1923, will be restored to Rojava, then may Rojava export its oil and agricultural products to Israel and Israel its technical know-how and weapons to Rojava."

Even daarvoor in het artikel heeft de auteur de hoop uitgesproken dat 100.000 Joodse Koerden vanuit Groot-Jeruzalem waar ze nu leven het noorden van Israël zullen koloniseren en als peshmerga's de staat zullen beschermen tegen Hezbollah en het leger van Syrië. Wat er in die visie met de huidige bewoners van Noord-Israel gaat gebeuren blijft onduidelijk, Best de Vries kan nauwelijks wachten op het openen door Rojava van een ambassade in Jeruzalem.

De staat Israël als een 'navolgenswaard' voorbeeld voor de bewoners van een regio die al decennialang lijden onder het bestaan van juist die staat. De staat Israël als een toonbeeld van democratie. Het uitroepen van de eigen nationale staat als the cure for all your ills... Wanneer leren we eens dat volkeren die 'diep lijden' niet van vandaag of gister en al helemaal niet alleen maar in het Midden-Oosten te vinden zijn?

Kill all nations, make an end to war!