Olifanten met gevoel voor absurdisme

De taal is van ons allemaal. Ten slotte moeten wij het er in het dagelijks leven mee zien te redden. Taal moet juist omdat het van iedereen is, toegankelijk zijn. Daarom is het onverdraaglijk dat het lot van de geschreven taal in handen terecht komt van een groepje deskundige en ongetwijfelde reuze geleerde knutselaars.

Eens in de zoveel tijd wordt men bij elkaar gezet, om allerlei nieuwe regels voor de spelling te bedenken. Dit gebeurd vaak zonder enige aanleiding, zonder aanwijsbare noodzaak. In niets tonen deze types enige intelligentie. Ze gedragen zich als baldadige vervoersdeskundigen die tien manieren bedenken om een trein te laten ontsporen of een groep politici die vastbesloten is aan te tonen dat het in de wereld echt nog slechter kan dan het al is.

Iedere keer weer levert dat onthutsende resultaten op. Nederland stuurt keer op keer soldaten naar gebieden waar de VS er een zooitje van heeft gemaakt. ´Kijk eens met de handen op de rug´ en het wordt een nog grotere bende. De vervoersdeskundigen besluiten de spoorwegen te vervangen door temperatuurgevoelig materiaal, dat bij de minste geringste temperatuurverhoging de rails zodanig laat verbuigen dat er voor de machinisten geen houden meer aan is.

En die taaldeskundigen. Tja zij maken er een grotere puinhoop van dan wie ook.

Natuurlijk moet taal niet statisch zijn en evolueren in de tijd, stel je voor dat we allemaal nog Middelnederlands hadden gepraat zoals de Mennonieten. Maar nee deze wetenschappers willen geschiedenis maken en spelen als kleine kinderen in de porseleinkast met tussen n´en, streepjes, hoofdletters en accenten, denkend dat er niets kapot kan.

Iedere keer weer komen ze met vergezochte vondsten. Vorige keer waren de panne(n)koeken de klos, werden paardenbloemen paardebloemen en nu worden paardebloemen weer paardenbloemen. En regels bedenken zonder uitzonderingen is natuurlijk niet leuk. Daarom zijn alle uit het engels afkomstige samentrekkingen ontdaan van streepje en aan elkaar geschreven, maar dat geldt dan weer niet voor bijv. compact disc. eskimo´s worden Eskimo´s, maar Indianen juist weer indianen. Ook gaan de accenten zonder functie eraan. ´Dus´ wordt appèl appel en moeten de soldaten voortaan ´s ochtends op appel verschijnen. Ik hoop dat dat niet tot doden leidt in Uruzqan.

Ik droom er heimelijk van dat vriend Bontenbal en ik de volgende keer als praktijkdeskundigen worden toegevoegd aan de spellingscommissie. Ik ben in ieder geval voorbereid, want ben nu al bezig met het bedenken van allerlei volstrekt gestoorde plannetjes. Een paar voorbeelden. Ik vind dat nu ijndelijk het verschil tussen de lange ij en de korte ij moet worden opgeheven. Gewoon één ij en in het verlengde daarvan ook slechts één au, zodat ook daar geen fauten meer gemaakt kunnen worden bijv. wanneer je je bezeert. Verder is dat hele gedoe met d en t zo verwarrent. Alles wat klinkt als een t is gewoon een t en alles wat klinkt als een k een k, dus gewoon weer een spellingskommissie en een kadootje op mijn verjaardach.

Gelukkig kunnen we nog wel zeggen wat we willen. Dat de missie naar Afghanistan onzin is, er goede rails moet komen, dat ze met hun poten van onze taal moeten afblijven en dat we weigeren die absurde regels allemaal in te voeren bijvoorbeeld.