Skip to main content
  • 01 april 2010

Krantenkoppen

Weia Reinboud

In de stad is een groot café met een enorme leestafel, waar de crème de la crème van de dagbladen van de hele wereld uitgestald ligt. Ik associeer de horeca nog steeds met de stank van nicotinejunks maar bij binnenkomst blijk ik geheel ongelijk te hebben. Aanleiding om te gaan is dat een grote keten van café-restaurants per vandaag ook drankjes en versnaperingen met Eko-keurmerk serveert, zodat ik veel meer keus heb dan een spaatje met of zonder prik. Ze wisselen via een soort hyves recepten uit met verwante bedrijven van overal, zodat ik hier een vegapizza kan bestellen volgens recept van een mij toevallig bekende biosnackbar in Ravenna, Coccinelle. Eens kijken of Nederlanders de kunst al beheersen, de geur is alvast prima. Smullen. En geen vetvlekken maken op de kranten.

NRC Handelsblad meldt dat de beurspagina’s gerestyled gaan worden: bij de koersen worden voortaan bij alle bedrijven de milieuprestaties vermeld.
In Trouw staat het volgens mij interessantste bericht een beetje weggemoffeld op pagina 7: er is een landelijk overleg opgericht van alle wat fundamentalistischer gereformeerde, islamitische en katholieke genootschappen. Ze gaan bij hun achterban geboortebeperking aanprijzen.  
De New York Times bericht dat de nieuwe zorgwet zonder discussie door de senaat is aangenomen, maar dat ze de plannen voor nieuwe kerncentrales afwijzen. De fractievoorzitters brengen tevens een verklaring naar buiten dat voortaan niet meer op economische gronden wordt gelet, maar of een wet het beschavingspeil opkrikt of niet. (Dat ze mijn laatste boek hebben gelezen lijkt me uitgesloten.)
Het Parool laat weten dat Amsterdam er een enorme nul-energiewijk bij zal krijgen. De Ecologische adviesraad voor de luchtvaart blijkt namelijk besloten te hebben dat Schiphol ophoudt een luchthaven te zijn. De landingsbanen zijn geschikt als fundering voor woningen.
El País heeft een paginabrede kop dat het vastzittende autonomie-overleg rond Baskenland vlotgetrokken is met een heel simpele truc. De centrale regering, de deelregering, de oppositie en de Eta hebben een onderling bridgetoernooitje laten uitmaken wie de grote lijnen mag gaan uitzetten. De Eta…
Nu begrijp ik ook wat de Izvjestia en Le Monde schrijven. Mijn Russisch is beroerd en mijn Frans matig, daardoor begreep ik niet hoe Tsjetsjenië en Baskenland in één adem genoemd konden worden. De gang van zaken rond Baskenland blijkt als inspiratie te hebben gediend voor het Russisch opperbevel en de Tsjetsjeense rebellen: ze hebben om de lucht op te klaren een middagje gezamenlijk eigengebakken taarten zitten eten. (Geeft toch ook een opgeblazen gevoel, kan ik niet nalaten te denken.)
De Frankfurter Algemeine en de Mainzer Beobachter berichten dat het Israëlische leger explosieven en manschappen ter beschikking stelt om De Muur weer af te breken. Ook de Neue Zürcher Zeitung schrijft hierover, plus dat de uitslag van het tweede referendum over minaretten totaal anders is dan die van het eerste referendum. De bouw wordt niet meer verhinderd. Bovendien gaat de regering huis aan huis minitaalcursussen verspreiden. Autochtonen en allochtonen leren elkaar hoe in hun respectieve talen een groet of bedankje klinkt.
Van de Chinese, Japanse en Koreaanse kranten kan ik nog net zien uit welk land ze komen, maar verder begrijp ik er geen snars van. Opmerkelijk is wel dat ze alledrie dezelfde grote foto op de achterpagina hebben, bij hen is dat de beginpagina, met een grote groep breeduit lachende mannen en vrouwen. Wat zou er gebeurd zijn?

Dat waren de kranten van 1 april.