Skip to main content
  • 09 juli 2008

De dis-organisatie

KeesStad

Afgelopen week hadden we een soort discussie over 'de media' in het  vermaarde Amsterdamse (ex)kraakbolwerk Vrankrijk. Dat trouwens met  een verbouwing flink opgefrist is, je zou er weer eens een kijkje  moeten nemen. Enkele weken daarvoor was er namelijk een halve  gekraakte straat ontruimd, zonder dat er enige juridische basis voor  was. Gewoon een hele boel politie naar toe sturen en de boel op  straat knikkeren. Langzamerhand wordt dat 'normaal'. Eerder  geschiedde dat met het pakhuis Afrika in de Oostelijke haven, maar  toen werd er tenminste nog een smoes bedacht door de burgemeester (brandveiligheid).

Opvallend daarbij is dat de media het geen issue vinden en juist  gretig happen naar elke worst die de politiewoordvoerder of het  stadsbestuur ze toewerpt. In dit geval waren er na afloop 'wapens  gevonden' (waaronder vooral veel timmergereedschap). Anders is er  altijd wel een agent zwaar gewond geraakt (die achteraf mirakuleus  hersteld blijkt te zijn). Bij de ontruiming van de Lastpost in  Nijmegen, die tamelijk ludiek verdedigd werd door de krakers, maakte  de politie bekend dat er 'glasscherven in de verbommen vermengd  hadden gezeten'. Onmiddellijk opgepikt door de media en weg is je  'vreedzaam verzet'.  We hadden een enorme reeks van deze voorbeelden  van gerichte criminalisering verzameld, die te lang en structureel is  om toevallig te kunnen zijn.

Over wat er aan de hand is (met media, politiek en actievoerders) en  wat we daar aan zouden kunnen doen, hielden we dus een  discussieavond, die weliswaar vermakelijk verliep, maar waar verder  weinig uitkwam. De ideeen over oplossingen gingen alle kanten uit, en  veel mensen vonden ook dat je de media links moest laten liggen en  'gewoon moest doorgaan met waar je zin in hebt'.

Wat opvalt deze dagen is dat weinig mensen in het buitenparlementaire  zin hebben in het (zichzelf) organiseren of daarover bomen op te  zetten. Vaak wordt het ook nog ideologisch verdedigd, of wat daar  voor door moet gaan. "We are an organisation, or better said a dis- organisation from London...." begon laatst een jongen glunderend de  inleiding over hun campagne tegen klimaatverandering. Bewonderend  werd hij aanschouwd door onze eigen radicale milieuactivisten: een  dis-organisatie! Hoeveel radicaler kun je zijn!?

Nou, waar het toe voert als we van onderop niet goed georganiseerd  zijn, hebben we afgelopen zaterdag in Dordrecht kunnen zien, waar we  geprobeerd hebben actie te voeren tegen de bajesboot in het kader van  de internationale anti G8-dag. Daar werden we lukraak van straat  geplukt door politie van elk denkbare soort. Een activist heeft  dagenlang vastgezeten wegens het roeien in een opblaasbootje in een  stukje water dat tot 'verboden gebied' was verklaard (in combinatie  met het weigeren te geven van zijn naam). Verder hebben we overigens  nog best een hoop voor elkaar gekregen en weet Dordrecht nu in ieder  geval dat die bajesboot een probleem is.

Maar als nu volgend keer iedereen die dit leest in ieder geval  meedoet, dan zijn we alweer aan het begin van een oplossing beland.  Ook wat betreft die media, want die trekken graag met de winnaars van  het spel mee, was een van de constateringen op ons debatje.