Oekraine en Georgië: zoek de tien verschillen

Leggen we het artikel Linkse struisvogelpolitiek van Bas van der Plas van een week geleden naast zijn Russisch-Georgische spanningen uit 2006, dan worden we vooral gefrappeerd door het verschil in toon. 

‘Russisch-Georgische spanningen’ geeft een duidelijke en veelzijdige analyse van de invloed die de mogelijke uitbreiding van de Navo naar de Kaukasus met zich brengt. De lezer die weet heeft van de escalatie van de spanningen in 2008, wordt geraakt door de neutrale toon waarop de schrijver de verschillende actoren en hun standpunten voor het voetlicht brengt.

Hoe anders is de toonzetting van ‘Linkse struisvogelpolitiek’! In dit stuk worden niet de feiten van het Russisch-Ukrainse conflict geduid maar ‘linkse mensen’ aangesproken op hun keuze ‘voor de agressor’. Van de ‘woeste, imperialistische oorlog’ in het gebied levert Van der Plas geen bewijs, maar ‘linkse mensen’ die het Westen (mede-)verantwoordelijk houden voor de Russische inval zijn de gebeten hond.

Het was volgens ‘Russisch-Georgische spanningen’ de bedoeling dat Georgië in 2008 een vorm van lidmaatschap van de Navo zou aanvragen. Wij, de lezers van nu weten dat het daarvan niet gekomen is. Het zou dus zomaar kunnen dat het Kremlin haar Georgië-strategie in de Ukraine opnieuw wil inzetten. In dat geval komt de escalatie van het conflict inderdaad voor rekening van het Westen …