-
07 februari 2010
Het recht van de sterkste
Democratie. Het heeft iets van medezeggenschap en vrijheid. Het heeft iets van rechten en rechtvaardigheid.
Binnenkort zijn er gemeenteraadsverkiezingen. De gemeente Haarlemmermeer liet zich afgelopen week dan ook van zijn meest democratische kant zien. De gemeente hield een besloten vergadering om 'zonder last' te kunnen overleggen over de wijziging van een bestemmingsplan. Daar mocht dus niemand bij zijn en ook achteraf blijft het gezegde geheim. Een 'radicale' actiegroep zou bedreigend zijn, beweerde men. Door de wijziging van dat bestemmingsplan kan het oude, deels afgebrande cellencomplex op Schiphol worden vervangen door een nieuw, dat in tegenstelling tot het oude wèl menselijk is. De gemeente geeft dus toe dat zij gedwee de opeenvolgende ministers van justitie heeft gevolgd om een onmenselijk detentie- en uitzetcentrum, waarin elf mensen door overheidsbeleid werden vermoord, in stand te houden. Al die tijd kon de gemeente ervoor kiezen om de voet dwars te zetten. Dit deed zij niet, en dat doet zij nu ook niet. Sterker nog: er moet een nieuw centrum komen. Dat is veel menselijker dan helemaal geen centrum. De redenatie ontgaat me.
Misschien moet de gemeente eens op bezoek gaan bij Ricky, die de Schipholbrand overleefde en nu dreigt te worden gedeporteerd. Nog onlangs werd hij in het detentiecentrum in Alphen in de isoleercel gegooid omdat hij tijdens een brandalarm zijn cel niet in wilde. Niet zo vreemd als je elf mensen tijdens het binnenkomen van rook hebt horen schreeuwen om uit hun cel te worden gelaten. Misschien moet de burgemeester van Haarlemmermeer, meneer Theo Weterings, maar eens op bezoek gaan bij de familie Andakjan, hoewel het bezoeken van de hele familie inmiddels niet meer gaat. Na twee weken opsluiting van man, vrouw en twee kinderen in het uitzetcentrum Zestienhoven, is het gezin nu van elkaar gescheiden opgeborgen. Moeder en kinderen in de 'vrijheidsbeperkende locatie' Ter Apel, en papa in de bajes ernaast. Hij zou wel eens kunnen vluchten en vrouw en kinderen achterlaten...
Twee bezoekjes die de gemeente zou kunnen afleggen. Om kennis te nemen van hetgeen waarvoor zij hebben gestemd, twee situaties die exemplarisch en niet uniek zijn voor hoe 'wij' in Nederland omgaan met mensen die geen verblijfspapieren hebben omdat 'wij' met 'ons allen' besloten hebben dat.... Ja, wát eigenlijk? Dat de vreemdelingenwet voortdurend ten nadele van zoveel mensen die een beter heenkomen zochten wordt aangepast, tussen verkiezingen door uiteraard. Dat er steeds meer nieuwe detentie- en uitzetcentra voor dit doel worden bijgebouwd en dat daarvoor lokaal bestemmingsplannen worden gewijzigd omdat de lokale besturen anders toch worden overruled door 'Den Haag'?
'U heeft de plicht het land te verlaten'. 'Wij' hebben het recht om te stemmen.
Democratie is het recht van de sterkste. Het is meeste stemmen gelden en dan vier jaar je kop houden, ook als de partij waarop je gestemd hebt, niet doet wat zij beloofden. Vooral niet te hard protesteren want dan wordt de ID plicht uit de kast gehaald om de demonstranten te identificeren. Dit met hetzelfde gemak als waarmee de politie op illegalenjacht gaat omdat ze daarvoor een prestatiecontract hebben. Dit alles wordt openlijk gedaan, al was het vorderen van een ID bewijs ooit gebonden aan het hebben van een verdenking. Maar wees gerust burger, ook die wet gaat worden aangepast. Voor een onbeperkte ID plicht heeft de politiek uw stem niet nodig. Wel beschouwd hebben heeft de politiek alleen uw stem nodig om te rechtvaardigen waarmee 'we' bezig zijn.
Verkiezingen. Wat is het nut? Ik wíl niet eens tot de meerderheid behoren die de minderheid ondrukken mag om de eenvoudige reden dat 'wij' in de meerderheid zijn. Ik ben liever de minderheid, ga liever de straat op, keten me vast, sta of zit liever letterlijk in de weg op welke manier dan ook. Zo kan ik mijn eigen verantwoordelijkheid nemen. Aan de gemeente of aan 'Den Haag' ga ik die niet weggeven. Dat noemen ze 'radicaal'. Ik ben graag radicaal: stem niet. Doe zelf.