Vogelgezang

Sinds de COVID crisis probeer ik mezelf te beschermen tegen al het nieuws. Het lijkt erop alsof mijn hoofd het niet aankan. Ik fiets, wandel en de naaimachine draait op volle toeren. Tijdens het wandelen en fietsen, viel het mij op dat het zo schoon was. Weinig mensen op straat, het consuminderen leek toe te slaan en liet minder afval op straat terecht komen.

Vogels in alle vormen en met hun eigen vogelgezang, wat een zaligheid, geen draaiende motoren, scooters of getoeter, nee, vogelgezang. Ouders die met hun kinderen op straat aan het skeeleren waren, hen leerden fietsen of samen hardlopen. Voor mij een lust voor het oog, zoveel ruimte, zoveel kinderen die zich de straat toeeigenden. Door het rode stoplicht lopen of fietsen, mag natuurlijk niet maar er was geen verkeer te bekennen.

Maar ja, hoe lang kunnen mensen in een situatie als deze genieten van de rust, hoe lang kun je mensen met meerderen in een kleine ruimte opsluiten voordat zij de straten en parken opzoeken?

Rijen mensen op 1.5 meter afstand om ijs te halen, om een broodje te halen of de wekelijkse portie toiletpapier bij de supermarkt. De regels werden wat versoepeld en de rijen mensen voor de Primark werden langer en langer. Wat zouden zij gemist hebben in de laatste 2 maanden, wat doet/deed hen bewegen om zo lang in de rij te staan? Kleding die gemaakt werd in o.a. India, arbeiders die niet doorbetaald werden, hele bestellingen die niet meer afgenomen werden.

De mensen komen weer uit hun kot, een woord wat men in België gebruikt voor huis. Mensen gaan naar de bouwmarkten, flikkeren hun oude huisraad op straat, tweedehandswinkels worden overspoeld met afgedankte spullen. Ongelooflijk, zoveel spullen hebben mensen in huis. Het zou een teken kunnen zijn, een teken van: ‘wij hebben niet zoveel nodig’.

Van wie alle spullen zijn die nu nog op straat gedumpt worden, geen idee, je zou denken dat alles nu wel opgeruimd zou zijn. Zou het zijn van mensen die terug zijn naar o.a. Polen of Roemenië? Zouden ze een andee ophokplek gevonden hebben waar de meubels niet passen? Deze arbeidsmigranten hebben moeten werken zonder de beschermende middelen of veilige afstand. Hun werk hield vaak op, geen bloemen meer naar het buitenland, geen plukkers meer nodig.

Het vuil in prullenbakken in parken en wegen naar/van het park: vol, overvol. De meeuwen hebben de tijd van hun leven, zij eten de restjes op en verspreiden het vuil verder de straten in. Mensen in parken die consumeren en de resten in of naast de vuilnisbakken deponeren. Je zou zeggen dat gemeentes dit na twee weekeinden toch wel door zouden hebben, maar niets is minder waar. Zelfs na de feestdagen, waarop mensen massaal de parken en het strand opzochten, hadden ze het nog niet in de gaten, of wilden zij het niet zien?

Je zou zeggen, never wast a good crisis. In de zorg en in fabrieken werken mensen op minder dan 1.5 meter afstand, maar de gemeentereiniging ging het aantal werknemers inkorten. Je zou zeggen, buiten werken is toch niet gevaarlijk? Je zou zeggen dat men nu echt eens werk zou moeten gaan maken van plastic afval en blikjes. Volgend jaar komt er statiegeld op plastic flesjes (ook hier veel uitzonderingen), voor de blikjes is er nog een jaar de tijd om verbetering te laten zien. Wat is beterschap dan? Gaat Red Bull zelf de blikjes opruimen of de gebruikers aanspreken op het weggooien, of misschien vuilnisbakken adopteren? Niet alleen in Den Haag is het afval een probleem, Amsterdam kan er ook wat van. Daar ligt ook van alles op straat, en Arnhem noemen ze al Palermo aan de Rijn.

In het buitenland ergerde ik mij altijd aan het afval, wat was Nederland toch schoon, nu schaam ik mij voor het vuil. Waarom worden bakken niet sneller geleegd, welk rekenmodel gebruikt men voor orac’s? Rekent men ook alle huurders van kamers als eenheid of telt men alleen huizen? Hoeveel geld is er voor de gemeentereiniging en wie voert het uit, legt verantwoordelijkheid af? Wat is het voordeel van orac’s? Volgens de gemeente zou het vele voordelen hebben, schonere en gezondere omgeving, geen ratten, meeuwen en katten die de zakken open rijten, geen zwerfafval. Nou, niets is minder waar, wat een stinkende vuiligheid, vuiligheid veroorzaakt door burgers en door het slechte optreden van gemeenten.

En nu, de straten lopen vol met mensen, verkeer en de vogelgeluiden verstommen. Alleen bij vroege vogels kun je nog van het vogelorkest genieten. Mag het wat langer duren, mogen mensen zich bewust blijven van de rust, schone lucht en dit als rijkdom zien i.p.v. last?

Waarom wordt de schone lucht, rust en ruimte niet meegeteld bij het bruto nationaal product, bij de groei, en niet als verlies en crisis? Is er alleen economische schade en geen milieuprofijt, waarom wordt daar geen aandacht aanbesteed?

Laat het vogelgezang tot ons komen, laat de rust wederkeren.

Jose van Leeuwen