Reactie op het stukje 'Crisis, wat nou crisis'.

Beste Hans de Bruin,

Met verbazing heb ik je column met de titel "Crisis, wat nou crisis" gelezen. Dat het onzin is dat het jeugdjournaal kinderen vraagt of ze bang zijn van de crisis is natuurlijk flauwekul. Maar om te doen alsof het hele gedoe over de crisis maar opgeblazen onzin is, dat lijkt me geen verstandige benadering. Ik vind het vooral een heel elitaire benadering.

De verwachting van de UNDP is dat door deze crisis 100 miljoen mensen extra in de wereld onder de armoede grens van 2 dollar per dag zullen komen. Volgens de ILO zal de crisis enige tientallen miljoenen mensen werkloos maken. Dat zijn natuurlijk de echte slachtoffers van deze crisis en die wonen over het algemeen in delen van de wereld waar men het toch al niet breed heeft en de files nu al minder lang zijn. Afrika en zo. We kunnen er rustig van uitgaan dat de schattingen van dit soort organisaties aan de lage kant ligt.

Ook in de VS begint de crisis er inmiddels flink  in te hakken. Twee miljoen mensen (arme mensen) zijn inmiddels hun huis kwijt, en in het begin van het volgend jaar komen daar naar verwachting nog eens twee miljoen mensen bij. Een groot deel daarvan vervoegt zich bij het toch al niet geringe  aantal daklozen in de VS. Dat lijken me allemaal geen zaken om je als linkse activist vrolijk om te maken.

In Nederland loopt het nog niet zo'n vaart. Maar ook hier zal in de loop van het volgend jaar de crisis er behoorlijk in hakken. En ook hier zal dat vooral het geval zijn bij mensen die het toch al niet zo breed hebben. Gepensioneerden, psychiatrische patiënten, uitzendkrachten zijn de groepen waarvan het nu al duidelijk is dat ze voor de gevolgen van de crisis op zullen draaien. En daar komen dan nog enige tienduizenden werklozen bij.

Door het bagatelliseren van de crisis doe je mijns inziens precies het zelfde als de behoeders van dit sisteem. Die roepen immers ook om het hardst dat het allemaal wel mee zal vallen, dat we het nog steeds goed hebben en dat ook deze hobbel wel weer genomen zal worden, en dat we vooral even de broekriem aan moeten halen. Was Konfrontatie indertijd niet opgericht om  het linkse verzet te stimuleren en te bundelen, en zou dit daar nu niet de tijd voor zijn?