Zwaar vuurwerk

Ze hing boven zijn bed. Nog niet ingelijst maar wel al voorzien van zijn paraaf. De oorspronkelijke tekst voor de allereerste coronapersconferentie, in maart 2020. Vier alinea’s maar. Kort en krachtig. Geschreven in de tien minuten die hem toen gegund waren voordat hij moest handelen.

‘Hallo,’ zo las het. ‘De Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties heeft zojuist vastgesteld dat de wereld is getroffen door een pandemie. Een virusuitbraak die onze, de nog in leven zijnde generaties, niet meer kennen. En die dus noopt tot maatregelen waarvan de consequenties het voorstellingsvermogen van zowel U als mij verre te boven gaan.’

Hij keek nog es naar dat ‘Hallo’. Waarom had hij in de persconferenties tot nu toe dat zalvende ‘Goedenavond’ gebruikt? Hij had toch voor niemand enig goed nieuws te melden gehad? Hij zou die bezweringsformule vanavond niet weer gebruiken. ‘Hallo’ was geen weesgegroetje maar vuurwerk. Zwaar vuurwerk.

‘Over het ontstaan van de pandemie bestaat geen enkele onduidelijkheid. Zoals het voorlicht van Uw elektrische fiets uit het Verre Oosten komt en de hele aardbol is rondgetransporteerd voordat het hier aankomt, kan ook een dodelijke ziekte ons in een vloek en een zucht bereiken nadat ze op haar reis door andere levende wezens is aangezwengeld.’

Was dat nog steeds goed gekozen, van die fiets? Hij dacht van wel. ‘Globalisering’ zegt niets, en lokt een heel leger van die schriftgeleerden naar de praattafels om het es lekker uit te gaan leggen voor vmbo-ers. Er is al genoeg schade gedaan door die virologen die wel wat te vertellen hebben maar niet uit hun woorden kunnen komen en/of afgerekend kunnen worden op hun kapsel.

‘De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft dan ook zojuist besloten alle handel op zowel wereldschaal als tussen U en mij stil te leggen. Ook de geldmarkten zijn per direct gesloten. Het is vanaf nu van het allergrootste belang dat mensen zo min mogelijk contact met elkaar hebben en dat verkeersstromen stil komen te liggen.’

De term ‘lockdown’ komt er helemaal niet in voor, ziet hij nu. Perfect! En ja, iedereen die beslissingen moest nemen was het er toen over eens dat de VN het voortouw moest nemen. Geen G-clubjes van grootindustriëlen, meteen Afrika en de regio Zuid-Azië bereiken en er bij betrekken. Die maffe Trump zat er toen nog…

‘Aan herstel van de wereld zoals wij hem enige generaties lang gekend hebben, valt niet te denken. Niemand wil een systeem van handel en geld dat dodelijke infectieziekten produceert. Willen wij dit overleven, dan moeten we op de rem en voor de spiegel gaan staan. Minder ruimte voor onszelf opeisen, meer aandacht schenken aan wat goed is voor ons fysieke en psychische welzijn.’

Wie had eigenlijk die debiele term ‘nieuwe normaal’ bedacht? Enfin, dat deed er nu niet meer toe. Die spiegel? Voer voor selfiesnuivers… Dat moest er maar uit, vervangen door ‘naar binnen kijken’ of iets in die richting. Hij keek op zijn horloge en zette zich achter zijn toetsenbord.

Die paraaf moest ook over. Mark Rutte -de Rutte van Minerva en laten we normaal doen- was niet meer. Die trad zometeen af. Niet met een babbel vol eigen gelijk en toch maar verontschuldigingen, neen: met de redevoering die al twee jaar boven zijn bed hing…