Rubber en glyfosaat: giftig lobbyen

RTL-tv van gisteravond: eenderde van de Nederlandse amateurvoetbalclubs heeft de geplande oefenpartijen en wedstrijden afgezegd omdat hun kunstgrasvelden bestrooid zijn met rubbergranulaatkorrels. En die korrels bevatten giftige, kankerverwekkende stoffen.

De clubs kwamen in actie na een Zembla-uitzending begin oktober en ze liepen maar vast vooruit op RIVM-onderzoek waarvan vandaag de uitslag wordt verwacht. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu zal bekend maken hoe hoog de kans is op gezondheidsschade door het spelen op die velden. Volgens de RTL-reporter heeft de instelling al aangegeven dat spelen op kunstgras met rubberkorrels niet 100 procent veilig is.

Mogen die korrels dan gewoon blijven liggen op de velden, terwijl die rotsooi er in de loop van de tijd toch uitloogt en op de velden achter blijft zodat spelers er alsnog mee in aanraking komen? Hoe definieer je ´risiko´ eigenlijk en hoe stel je vast of iets al dan niet toelaatbaar voor de gezondheid is? En vooral: wie stelt dat vast en op basis van welk onderzoek?

Nieuwspoort gisteren: de lancering van Lobbywatch Nederland. Een zaal met overwegend costuum- en mantelpak-dragende lobbyisten waaronder een vertegenwoordiger van Bayer, het bedrijf dat Monsanto wil overnemen, de producent van glyfosaat. Glyfosaat is een product waarvan sommige onderzoekers beweren dat het kankerverwekkend is (of gewoon erg giftig).

Zelfs al zou glyfosaat kanker kunnen veroorzaken, dan nog is volgens de man van Bayer markttoelating van die stof door EFSA of Ctgb/RIFM mogelijk. Gewoon een kwestie van inschatting van het risiko op gezondheidsschade. Als dat maar laag genoeg of verwaarloosbaar is.

En daarover ging het gisteren juist: door wie laten dit soort keuringsinstellingen (maar ook beleidsmakers) zich informeren en welke onderzoeken worden door de industrielobbyisten gepresenteerd (en welke niet)? Lobbywatch ziet voor zichzelf een taak om te zorgen voor transparantie over de informatie die lobbyisten aanleveren en over met wie ze wanneer en waarover contact hebben.

Onderschat niet de kracht van de lobby… Want hoe zal het zijn gegaan met die rubberkorrels? ¨Beste gemeente, u bent eigenaar van een aantal lokale sportvelden en proeven wijzen uit dat de bespeelbaarheid van de velden enorm toeneemt door het gebruik van onze korrels. Daarbij is het win-win: door het gebruik van deze korrels biedt de industrie u de mogelijkheid actief deel te nemen aan een cradle-to-cradle procedé. Van afval maken wij namelijk nieuwe grondstoffen die de inzetbaarheid en het beheer van uw sportvelden enorm verbetert, en verantwoordbaar binnen uw budget.¨

Bij glyfosaat ging dat volgens Lobbywatch zo: het Duitse Bundesinstitut für Risikobewertung (BfR), dat glyfosaat op verzoek van de industrie onderzocht, verklaarde dat er geen reden is om aan te nemen dat glyfosaat kankerverwekkend is mits het op de juiste wijze en voor het daarvoor bestemde doel wordt gebruikt. Klinkt een beetje als: fijnstof in de buitenlucht is niet kankerverwekkend mits het op de juiste wijze wordt ingeademd en alleen wordt aangewend voor het daarvoor bestemde doel.

Lobbywatch geeft in haar rapport ¨Een giftige lobby?¨ aan dat de conclusie van het BfR is gebaseerd op niet-gepubliceerd en dus niet-verifieerbaar onderzoek dat werd aangeleverd door de producenten van glyfosaat zelf. En dat er ook sprake zou zijn van het achterwege laten van cruciaal gepubliceerd onderzoek uit 2013 en 2014. Recente publicaties zouden bovendien aantonen dat de risiko´s van glyfosaat in hoge mate zijn onderschat, met name waar het gaat om belangrijke effecten op het hormonale systeem van zoogdieren.

Wie draait op voor de schade op de voetbalvelden? Vervanging van een grasmat kost al gauw 100.000 euro per veld, aldus RTL, en dat komt voor rekening van de eigenaar, de gemeente. Wij belastingbetalers draaien dus op voor dat idiote cradle-to-cradle verhaal en niet de lobbyist of de industrie die dit afvalproduct heeft gepusht.

Ga zelf maar na wie opdraait voor de schade van glyfosaat aan natuur, gezondheid en drinkwaterzuivering.