Boze Man

Altijd als ik Ronald Sörensen, de fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam, op de buis zie schiet ik in de lach. De man is altijd zo boos. Zo humorloos boos. Zo verongelijkt. Zo rancuneus. Meer nog dan Gekke Geert of Recht-door-Zee-Rita verbeeldt hij voor mij de treurigheid van de onderbuik. Toen hij ook nog eens door z’n maatje Marco Pastors in de steek werd gelaten bij de benoeming van onze ‘hollandsche’ Obama als burgemeester van Rotterdam kwam de rook niet alleen uit z’n oren, maar ook uit m’n televisie. Zo boos. Prachtig!

En nu heeft hij plannen voor een rechtse omroep en is op zoek naar 50.000 leden om de Populistische Omroep Nederland op te kunnen richten vanwege zijn ergernis over de eenzijdige berichtgeving door de omroepen, die de nadelen van de multiculturele samenleving en overlast door criminelen te vaak zouden bagatelliseren.
Ik vind dat we dit Ronald Sörensen moeten gunnen. Laten we dus massaal steunlid worden en €6,- storten op 1454.50.597 t.n.v. de Populistische Omroep Nederland. Wat maakt het mij uit. Ik ben zelf weliswaar ook al lid van de VPRO en LLink (en daar zal Sörensen wel helemaal boos op zijn), maar er kan best nog wel een omroepje bij, dus laten we voor die paar euro die man eens blij maken.

Het lijkt me ook wel wat om naast GeenStijl ook nog PON te hebben. Een paar uurtjes per week anonieme scheldpartijen en beledigingen en wie weet wat bedreigingen op de buis. Daar ga je toch echt voor zitten. En dat de PvdA dan helemaal in de war raakt omdat ze niet weten hoe daar mee om te gaan. Dat ze nog meer ministers gaan ontslaan.

Het was van de week toch al weer zo verwarrend. Sturen ze Ella Vogelaar weg omdat ze te ‘soft’ was, lees je een paar dagen later in de krant een artikel in het NRC van de socioloog Rudy Koopmans: “Nederland is nog volop multicultureel”. Koopmans reageerde daarmee op een eerder stuk van collega-sociologen Jan Willem Duyvendak, Ewald Engelen en Ido de Haan die eerder stelden dat Vogelaar “gestruikeld was over het geborneerde nationalisme dat het bang gemaakte Nederland nu al zo’n zeven jaar in zijn greep houdt.” Het geborneerde nationalisme van Sörensen en co dus. De stelling van Koopmans was dat er weliswaar na jaren Nawijn en Verdonk wel wat veranderd is ten aanzien van de positie van migranten in Nederland, maar dat in grote lijnen de dagelijkse multiculturele praktijk is doorgegaan, dat er vrolijk gepolderd wordt dus. En ik ben dat wel grotendeels met hem eens (of misschien hoop ik alleen maar dat hij gelijk heeft).

De door met name Wilders en soms de VVD opgeblazen hype-debatjes in de Tweede Kamer en de oververhitte media-aandacht daarvoor geven wel een beeld dat heel Nederland al jaren een rechts-nationalistische kant opholt, maar veel is schijn. Het is niet voor niets dat de Sörensen zo woedend zijn. Ze blijven namelijk, ondanks alle tumult een machteloze achterhoede. In de peilingen komen ze uiteindelijk toch niet veel verder dan pakweg 10 a 15%.  Veel, teveel maar om je er nou zo door mee te laten slepen. Het is daarom ook zo treurig dat de PvdA (lees Bos) zich hierdoor laat leiden  en vindt dat de toon van het debat harder moet. Hoezo?

Ik heb geen enkele sympathie voor populistisch rechts, wat weer een andere socioloog, de Amerikaan Seymour Lipsett ‘working class authoritarianism’ noemt, en ik heb eerlijk gezegd in het algemeen de sterke neiging ze maar volkomen te negeren. Wat ook wel weer raar is, want de steun voor dat rechts-populisme is toch met name in de onderste lagen van de (witte) arbeidersklasse te vinden, en zijn dat niet juist ook de mensen waar links zich in het verleden toch traditioneel mee verbonden voelde. Het lijkt dus wel paradoxaal, maar er is tegelijkertijd ook genoeg reden om op sociaal-economisch gebied juist wel voor die ‘onderklasse’ te blijven opkomen, ook al kunnen we niets met die redeloze rancune.
Laat ze dan dus maar wat blaffen in een Populistische Omroep. Als uitlaatklepje.