Planet Gadget

Het moest natuurlijk een keer gebeuren. Helaas is het echt (althans, het stond in de krant  anders zou het zo'n grappige pseudokritische hollywoodfilm geweest kunnen zijn met Tom Hanks. Een 77-jarige vrouw in het Britse Stockport is volgens de politie dood aangetroffen "bedolven onder een berg onuitgepakte goederen". Haar hele huis, en de garage en zelfs haar auto was volgepropt met spullen die ze onophoudelijk kocht.
Eerder al werden we ingelicht over het feit dat bij de opening van de uitverkoop in de Wall-Mart vestiging  ergens aan de oostkust van de VS, de koopjesmassa een medewerker van het warenhuis doodtrappelde .

Daar moest ik aan denken toen op het internetforum nettime-nl een discussie woedde  over de verworvenheden van de nieuwste zaktelefoon, de iphone. Iemand was zo snugger geweest om er een te kopen en ontdekte dat die iets niet kon. Het probleem was - en leg dat maar eens uit aan een scholier in Gaza - dat je er geen attachments vanaf je laptop mee kon versturen, of zoiets. Dat je dus helemaal moet wachten tot je thuis bent of op kantoor voordat je kunt versturen wat je hebt zitten tiepen.

Wat heeft dat nou met elkaar te maken, zult u misschien denken? De moraal van dit stukje is de vraag wat mensen bezielt die zich een slag in de rondte kopen (inplaats van hun geld weg te geven aan mensen die het echt nodig hebben, zoals ik!  en daarbij kennelijk bereid zijn letterlijk hun leven of dat van anderen op te offeren.

Op een of andere manier slaagt de firma Apple erin om haar nutteloze gadgets in een soort eredivisie gestald te krijgen. U heeft vast ook meegekregen dat er van die uitzinnige menigtes uren in de rij gaan staan wachten tot de winkel opengaat om het betreffende nieuwe prul te verkopen. Daar staan dan tv-camera's bij, die registreren hoe de eerste kopers uitzinnig weer naar buiten komen en daar door een juichende menigte onthaald worden. Ik krijg dan altijd moorddadige fantasieën, tot ik las dat in Polen ontdekt was dat de hele boel in scene gezet was!  Ze betalen acteurs om de eerste hysterische kopers-in-de-rij te spelen, met de bedoeling dat de rest dan vanzelf volgt.

Een jaar later kun je de gadgets dan weer gewoon bij het vuilnis oppikken, en vaak doet dat het nog gewoon. Ik raap wel eens wat op; net weer een 'nieuwe' cd-speler gescoord...

Nu maar hopen dat de gadget-lobby niet hetzelfde lukt als de auto-industrie, die  voor elkaar gekregen heeft dat overheden/belastingbetalers "vanwege de crisis" kopers extra gaan subsidiëren.
Het politieke antwoord op deze problematiek kan natuurlijk geen moralistisch appèl zijn, daarvan heeft men terecht de buik van vol (haha). Een oplossing is misschien om de koopgekke menigte juist te gaan toejuichen.  Of je haalt de spullen de winkel uit en deelt ze gratis uit, dan zal Apple er ook snel genoeg van krijgen. Zo kun je toch nog lol hebben met deze merkwaardige  categorie medemensen.

Bonus: advies uit Wenen op tv: Kaufen sie etwas, egal was