Skip to main content
  • 18 juni 2008

Het voetvolk moet weer petten gaan dragen

Adriaan Bontebal

‘De relevante vraag voor werkgevers is niet: hoe kom ik van mensen af, maar hoe vind ik ze in godsnaam?’ Aldus TNT-topman Peter Bakker.

Stel, ik zeg stel, ik ben een succesvol schrijver. Mijn boeken gaan als zoete broodjes over de toonbank, het geld stroomt binnen. Dat is mooi, dat moet tot tevredenheid stemmen. Maar nee, het kan beter. Ik neem personeel in dienst. Lieden die aardige plots voor me verzinnen, lieden die hele hoofdstukken schrijven die ik later alleen maar naar mijn eigen stem hoef bij te schaven. Meer zoete broodjes, meer geld. Maar het kan beter. Ik neem er een genre bij: nog meer personeel op de loonlijst. De firma Bontebal.

Onzin? Het is de basis van het bedrijfsleven. De winkel draait goed, de fabriek draait goed en dat stemt niet tot tevredenheid: het kan beter. De fabriek wordt uitgebreid, er wordt een nieuwe winkel geopend. Er wordt een fabriek opgekocht, een concurrerende winkelketen wordt ingelijfd. Enzovoorts, enzoverder. ‘Pas op!’ zegt meneer Peter Bakker, ‘straks kom je mensen tekort.’ Dus moet het voetvolk doorwerken tot zijn 67ste, en arbeidsongeschikten? Wat zijn dat? Iedereen kan wel iets, als is het maar vanuit een rolstoel met een tandenborstel de voegen schoonmaken - Wat? Dan hou je die tandenborstel maar tussen je tenen, of je tanden! - Zoals in het buurtwinkeltje op drukke dagen opa en oma bijspringen en het mongoloïde zoontje ook aan het werk wordt gezet.

Er moet geld worden verdiend, veel geld worden verdiend, nog meer geld worden verdiend. Niet voor het voetvolk. Het voetvolk moet weer petten gaan dragen, zodat zij hem kunnen afnemen als meneer langskomt. Nee, geld voor de aandeelhouder, de belegger en de miljoenen aan salaris, bonussen, oprotpremies voor bestuur en management.

Wat een grap is het hè, achteraf? Na eeuwen handwerk werden er machines uitgevonden om het domme werk te doen. De mechanisering, daarna de automatisering. Het werk werd de mens uit handen genomen. Mooi zo, dan kunnen we rustiger aan gaan doen. Wat een grap is het hè, achteraf?

PS De grote (Amerikaanse) thrillerschrijvers doen het echt, die hebben een uitgebreide staf in dienst. Voor de research en dat soort dingen. Of dat bij Patricia Cornwell ook zo is, weet ik niet.