Het is behalve misschien in sommige anarchistische kringen niet echt ‘links’ om tegen bureaucratieën tekeer te gaan. Tenslotte hebben we de ABVA/Kabo, een van de grootste vakbonden, die ambtenaren van hoog tot laag organiseert en die opkomt voor de ‘publieke zaak’. Links hekelt de door de politiek in gang gezette privatiseringsgolven. Wij hebben liever dat veel dienstverlening in collectieve handen blijft. De ABVA gaat in haar komende campagne voor de belangen van de ambtenaren duidelijk maken dat zij vaak heel nuttig werk doen. Vuilnis opruimen, branden blussen, trams besturen, etc. Ik ben het daar allemaal wel mee eens. Hoewel in mijn ogen de eisen van de ABVA/KABO wel scherper kunnen.

Een hoog zieligheidsgehalte is goed voor kijkcijfers, verkoopcijfers en politiek theater. Wat een pracht van een voorstelling hebben we gezien de laatste dagen! Met in de hoofdrol: Leers vol medeleven aan het ziekbed van een doodziek jongetje zonder verblijfsvergunning. Met prachtige bijrollen voor de Telegraaf en Beatrix, allen even meelevend. Brok-in-je-keel werk voor gans het Nederlands volk. Maar het is niet meer dan show, die hand over het hart van steen van Leers, en de goedkeuring die hij krijgt van Wilders is als de aanmoediging van de kritische regisseur achter de coulissen. Het was een moment waarop we allemaal even mochten meehuilen en meeheulen en mochten laten zien hoe menselijk we allemaal zijn. Streng maar rechtvaardig werden heel wat traantjes weggepinkt.

Het klinkt misschien vreemd, maar ooit had ik een zwak voor Gerd Leers. Waarop dat precies gebaseerd was, staat me niet meer bij. Iets met coffeeshops. Hij was voor het legaliseren van wiet of zoiets, maar als gezegd: het staat me niet meer bij. Daar in het verre Maastricht, wat toch een beetje buitenland is, burgemeesterde hij en werd door het volk op handen gedragen. Totdat hij een scheve schaats gereden bleek te hebben bij een onroerend goedtransactie in Bulgarije aan de Zwarte Zee.